سبک روستیک: یکی از روش‌های همگام بودن با طبیعت در دکوراسیون، انتخاب و کاربرد سبک روستایی (روستیک) است. در این سبک، سادگی و خلوص همراه آرامش در فضای چیدمان شده حضور دارد. استفاده از مواد، مصالح و متریال‌های برگرفته از طبیعت، فضایی صمیمی‌تر و همراه با راحتی بیشتری می‌آفریند. در سبک “طبیعت‌گرایی روستایی" وجوه کلیدی از قبیل منسوجات با بافتی قابل لمس و مواد و مصالحی قوی، هم به لحاظ ظاهر و هم کیفیت ساختاری آن مانند آجر یا چوب‌های طبیعی و توپر و بالاتر از همه اینها، اشتیاق به بازتاب فضای طبیعی خارج از خانه به درون آن با کاربرد مقلدانه رنگ‌های آرامش‌بخش و الگوهای نقشینه موجود در ذات و ماهیت طبیعت به کار می‌رود. در ادامه با چیدانه همراهش باشید تا با جزییات سبک روستیک در دکوراسیون بیشتر آشنا شویم…
کاشی‌های سفالین، قفسه‌ها و میزهای ساخته شده از جنس چوب واقعی در آشپزخانه یا وجود لوازم تزیینی کاربردی ساخته شده از بافته‌های حصیری، میز و صندلی‌هایی ساخته شده از چنین مواردی از مثال‌های کاربردی این سبک است. همچنین وجود فرش‌های بافته شده از الیاف طبیعی مانند فرش‌های کرکی یا پشمی، گبه یا گلیم نیز مصداق افزودن رنگ‌های زیبایی است به این ترکیب طبیعت‌گرایانه با سبک روستایی. در این سبک انواع سنگ‌های طبیعی نیز می‌تواند به عنوان عنصری ساختاری- تزیینی روی دیوار یا کف به کار رود. همین‌طور سنگ‌های طبیعی هم با خود رنگ‌های زیبا و آرامش‌بخشی به محیط می‌آورند.
حداقل‌های ضروری در این سبک دیده می‌شود که جذابیت خود را مدیون این عوامل اساسی است؛ کف‌های ساخته شده از انواع سنگ‌های کمتر صیقلی مانند «سنگ لوح» یا «تراورتن»، چوب‌های قدیمی به عنوان تیرهای چوبی معمارانه در فضای داخلی به صورت قفسه یا بخشی از دیوارپوش فضا یا وسایل ساخته شده از آن. همچنین وجود کف‌هایی که با چوب‌هایی به شکل الوار فرش شده‌اند نیز گواه دیگری برای توان ایجاد فضایی ملهم از طبیعت‌گرایی روستایی است. وسایلی از قبیل صندلی‌های قدیمی چوبی که دستی بر آنها کشیده شده باشد و روکشی از پارچه‌های شطرنجی یا چهارخانه برای آنها در نظر گرفته شود، یکی از راه‌های رسیدن به سبک روستیک در خانه است.
انتخاب اسباب و اثاثیه و مبلمان هماهنگ با این سبک، شخصیت فضای دلخواه را تشکیل می‌دهد. اصولا وجود لوازم و اثاثیه قدیمی در این سبک کاربرد دارد. توجه داشته باشید این‌گونه وسایل هرگز درخشان و جلاخورده نیستند، بلکه رویه طبیعی ماده سازنده آنها و ماتی خاصی که در ذات این مواد وجود دارد باید حفظ شود؛ چوب‌ها، چرم یا سنگ یا پارچه‌ها و منسوجاتی فاقد درخشش و جلا؛ البته این امر به این معنا نیست که فقط باید از وسایل قدیمی بهره برد؛ برعکس می‌توان مجموعه وسیعی از ترکیب و تلفیق‌های مختلف به وجود آورد؛ فقط باید توجه داشت که همواره “طبیعت" به عنوان الگوی اصلی مورد نظر باشد.
یکی از عوامل تزیینی در این سبک، استفاده از شیوه پتینه روی لوازم یا دیوارهاست که ما پیش از این شما را با جلوه گری هنر پتینه در دکوراسیون داخلی خانه آشنا کرده ایم. عامل دیگر، وجود صنایع دستی در اشکال مختلف آن در فضاست؛ از قبیل بشقاب‌ها و لیوان‌های سرامیکی نقاشی شده و لعاب خورده. همچنین اشیای قدیمی که از مادربزرگ‌های خانواده باقی مانده‌اند، عنصر تزیینی و با اصالت این سبک خواهد بود. به هرحال، استفاده دوباره از وسایل قدیمی کمک قابل توجهی به حفظ طبیعت است.
پارچه‌های طبیعی مانند پشم، کتان، نخ، پنبه و. . . از عناصر مهم دکوراسیون روستیک است که برای پوشش مبلمان و اجزای آن در کنار چوب یا حصیر به کار می‌رود. در این سبک نقوش پارچه‌ها شامل انواع راه‌راه، چهارخانه و شطرنجی‌‌ها و نقوشی از گیاهان و گل‌هاست. پرده‌ها نیز اگر ساده و بی‌نقش نباشند، از همین انواع خواهند بود و اندازه تمام‌قدی دارند که تا روی زمین می‌رسد و از چوب‌پرده‌های چوبی آویزان می‌شوند. پارچه‌های پرده هم از جنس‌‌هایی از قبیل کتان‌های ضخیم یا پنبه‌ای و به هرحال از نوع پارچه‌های طبیعی هستند.
پارچه‌های قدیمی یا دوختن قسمت‌های سالم پارچه‌های قدیمی به یکدیگر، یک روش جالب و سرگرم‌کننده برای به وجودآوردن رومیزی‌هایی است که در عین اصالت، زیبایی خیره‌کننده‌ای دارند و از هنر و سلیقه صاحبخانه حکایت می‌کنند. کوسن‌های زیبایی نیز می‌توان از تکه‌پارچه‌های قدیمی دوخت (باتوجه به هماهنگی یا تضاد با نقش و رنگ پارچه‌های رومبلی و صندلی‌ها). پارچه‌هایی با بافت‌های درشت مانند جاجیم یا پارچه‌های گونی‌بافت که روی آنها نقاشی یا گلدوزی شده باشد نیز انتخاب خوبی است. از کامواهای رنگی یا نخ‌های گلدوزی یا روبان‌های رنگی و متفاوت که بتوان از میان بافت درشت آنها را رد کرد نیز می‌توان به پارچه‌هایی خاص و زیبا رسید که به فضای منحصربه‌فرد شما هویت جذاب و ابتکاری می‌بخشد. رنگ‌ها در این سبک، عموما خاموشند و آرام و از طبیعت الهام می‌گیرند. مثل ترکیب رنگ‌های کرم و رنگ‌های روشن آن (ترکیب با سفید)، انواع زردهای ترکیب شده با سفید و خاکستری یا انواع رنگ‌های خاکی مانند آجری، قهوه‌ای‌ها، زیتونی‌ها و. . . در کنار رنگ‌های قوی مانند شکلاتی یا خاکستری‌های تیره.
این خانه ایرانی به سبک روستیک را از دست ندهید: کلبه دربندسرخانواده شقاقی، چوبی ترین چهار دیواری دنیا!
برای ایجاد تنوع نیز می‌توان از سبز خزه‌ای (سبز تیره یا مایل به آبی) و قرمزهای سرد (مانند شاتوتی، آلبالویی) یا قرمزهای گرم (مانند خرمالویی یا قرمز- قهوه‌ای) استفاده کرد. فیروزه‌ای نیز رنگ مناسب و ایرانی زیبایی است که کار را کامل می‌کند. سطوح بافت‌دار و ناصاف دیوار از دیگر شاخصه‌های این سبک است. می‌توان با ایجاد بافتی ملایم از روش پتینه روی دیوار استفاده کرد. در این صورت دیوار دارای سایه- روشن‌هایی می‌شود که فضا را از حالت یکنواختی بیرون می‌آورد. رنگ‌های بر پایه آب فراموش نشود. کاربرد چوب روی دیوارها چه به صورت کامل تمام دیوار را بپوشاند و چه به صورت قفسه‌های بزرگ چوبی به‌خصوص بدون وجود درهای شیشه‌ای روی آنها و با سبکی ساده و سرراست و بدون پیرایه نیز فضای روستایی طبیعت‌گرایانه خلق می‌کند. چه در کف و چه در دیوار یا وسایل، از روغن‌های طبیعی تقویت‌کننده چوب که عمر آن را طولانی می‌کند به جای روغن جلا (وارنیش) استفاده می‌شود.
یکی دیگر از نمونه ایرانی با دکوراسیون روستیک، دکوراسیون داخلی کافه مهتاب، فضایی دنج و دلنشین با حال و هوای روستایی است.
در سال‌های اخیر سبکی وارد دکوراسیون شده است تحت عنوان «ریترو» (Retro). این سبک نوعی نوستالژی گذشته یعنی دهه‌های اولیه تا حدود اواخر دهه‌های قرن بیستم و دوران معاصر بعد از سال 2000 یعنی قرن 21 را به همراه دارد. دوستداران این سبک، جزئیاتی از دکوراسیون دهه‌های انتخابی قرن بیستم را به عنوان عناصری از سبک چیدمان در دکوراسیون خود قرار می‌دهند که از آن سال‌ها باقی مانده باشند؛ مثلا یک صندلی لهستانی، یک مبل پارچه‌ای بزرگ از سبک آمریکایی دهه‌های گذشته یا یک کمد قدیمی دانمارکی ساخته شده از چوب صندل یا حتی تکه‌های سالم مانده چرم یا پارچه از دهه‌های 30 میلادی که در کنار اسباب و لوازم امروزی ساخته از مواد طبیعی قرار می‌گیرند. کاربرد رنگ‌های محبوب دوران گذشته – دوران پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها – هنگامی که هنوز جوانانی سرزنده و پرتلاش بوده‌اند نیز از دیگر راه‌های آوردن گذشته دوست‌داشتنی به جهان امروز و اکنون است؛ حتی نوع انتخاب عوامل دکوری مربوط به دهه‌های نیمه اول تا 60 و 70 میلادی قرن گذشته می‌تواند به این سبک ختم شود. انتخاب عوامل و عناصری که دارای خطوط واضح عمودی- افقی و صاف و مستقیم باشند، با رنگ‌های خنثی (بژ، کرم، قهوه‌ای‌ها، خاکستری‌ها و. . . ) و مواد طبیعی و رنگ‌های طبیعی آنها، شیوه چیدمان جنبش هنر مدرن را به‌خصوص هنر مدرن اسکاندنیاوی را به فضا می‌آورد.
مطلب پیشنهادی: ۷ سبک زیبا در دکوراسیون که نام آنها را کمتر شنیده اید!
نباید فراموش کرد محصولات صنعتی و مواد مصنوعی که در این دهه‌ها بسیار مورد علاقه هنرمندان بود، در این سبک جایی ندارد، بلکه برعکس، تاکید بر اصل و طبیعی بودن مواد به کار رفته در عناصر و عوامل تزیینی و کاربردی است. وجه دیگر این سبک سادگی در تزیینات و عناصر و اشیای به کار رفته است. اغلب خطوط مستقیم یا اسباب و اشیایی که خطوط محیطی آنها واضح است ارجحیت دارند. سطوح ساده نیز بسیار مهمند؛ مثلا دیوارها یا سفید رنگ شده‌اند یا از رنگ‌های خنثی روشن شده بهره برده‌اند. برای پوشاندن کف گاه طراحی آن نیز ساده و یکدست با رنگی برگرفته از طبیعت انتخاب می‌شود، بهترین گزینه گبه یا فرش‌هایی با نقوش ساده شده و هندسی است؛ به‌خصوص اگر رنگ‌های ملایمی داشته باشند.
برای دیدن ایده های مرتبط و جذاب دکوراسیونی و دیدن می توانید مجله منزل را تهیه کرده و از دیدن و خواندن درباره ی چنین دکوراسیون داخلی های زیبا و دوست داشتنی لذت ببرید.
منبع: مجله منزل | نویسنده: فرحناز همدانی‌زاده