در معماری مسجد جامع اصفهان رازی نهفته است که کمتر کسی از آن خبر دارد؛ رازی که در دل تاریخ و هنر ایرانی پنهان شده و در ادامه به آن میپردازیم.
در دوران سلجوقیان، خواجه نظامالملک دستور ساخت ایوانی باشکوه در ضلع غربی مسجد جامع اصفهان را صادر کرد. ساخت این ایوان به یکی از استادان نامدار آن زمان سپرده شد که شاگردی بسیار بااستعداد نیز داشت. در میانه کار، استاد بیمار شد و پیش از درگذشتش به شاگرد خود وصیت کرد که نام او را زنده نگه دارد.
شاگرد وفادار، کار ایوان را با همان سبک استاد و با ظرافت و تزئینات خیرهکننده به پایان رساند و برای ادای احترام، آن را ایوان استاد نامید تا یاد او برای همیشه ماندگار بماند.
سالها بعد، همین شاگرد مأمور ساخت ایوان شرقی شد. او این بار از تزئینات آجری سادهتر استفاده کرد تا شکوه ایوان استاد همچنان بیهمتا بماند. پس از درگذشت شاگرد، مردم اصفهان به احترام او، آن ایوان را ایوان شاگرد نامگذاری کردند.
و حالا قرنهاست که ایوان استاد و ایوان شاگرد روبهروی یکدیگر در مسجد جامع اصفهان ایستادهاند.
منبع: pourya_mdn