دیوارهای این ساختمان قدیمی هنوز رازهای زیادی برای گفتن دارند؛ رازهایی که نه فقط از معماری گذشته، بلکه از روزهای پرالتهاب جنگ حکایت میکنند. اگر با دقت نگاه کنی، جای زخمهایی را میبینی که از دوران هشت ساله جنگ تحمیلی باقی مانده است؛ ترکهایی عمیق و حفرههایی کوچک که یادگار اصابت راکتهاست. این ردها، چیزی فراتر از نقص در بنا هستند؛ آنها شواهدی زندهاند از تاریخ شهری که روزی زیر بار آژیر خطر و صدای انفجار، ایستادگی کرد.
امروز شاید ساختمان کمی فرسوده و زخمی به نظر برسد، اما همین زخمهاست که آن را منحصربهفرد کرده است. بسیاری از خانهها و بناهای قدیمی در بازسازیها رد جنگ را پاک کردند، اما اینجا هنوز ردهای اصیل آن روزها باقی است؛ همچون سندی خاموش از مقاومت و رنج یک نسل.
برای کسی که به معماری علاقهمند است، دیدن چنین بناهایی شبیه تورق یک کتاب تاریخی است؛ کتابی که نه با کلمات، بلکه با نشانههای فیزیکی سخن میگوید.