خانه‌ای که باران روی نقاشی‌هایش اشک می‌ریزد؛ یاد آن گیلانی فراموش‌نشدنی

خانه‌ای که باران روی نقاشی‌هایش اشک می‌ریزد؛ یاد آن گیلانی فراموش‌نشدنی

در قلب گیلان، خانه‌ای نه‌چندان بزرگ اما پر از خاطره و هنر دست قدیمی‌ها وجود دارد؛ خانه‌ای که دیوارهای چوبی‌اش سال‌هاست زیر بار باران‌های پی‌درپی رشت خمیده شده‌اند و هر ترک و چروک روی چوب، قصه‌ای از گذشته را بازگو می‌کند.

دوربین

این خانه، با دیوارهای نقاشی‌شده و جزئیات هنری، همچون یک بوم زنده است. صدای پای برهنه روی تخته‌های چوبی، قهقهه‌ای از پشت دیوار و هیاهوی سفره‌ای که سال‌ها پهن می‌شد، هنوز در فضای آن پژواک دارد. هر گوشه و کنار، یادآور لحظات ساده و صمیمی یک زندگی گیلانی است.

باران که از سقف چکه می‌کند، روی دیوارهای نقاشی‌شده می‌غلطد و گویی اشک می‌ریزد برای روزهایی که این خانه، خود یک نقاش زنده داشت؛ جایی که هر لکه رنگ و هر خطوط نقاشی‌شده، داستانی از عشق، زندگی و خاطره را در خود جای داده است.

این خانه نه فقط ساختمانی از چوب و رنگ، بلکه نمادی از پیوند میان انسان و هنر و طبیعت است؛ جایی که باران و باد، نقاشی‌ها را لمس می‌کنند و روح خانه همچنان زنده است. بازدید از چنین مکانی، فرصتی است برای لمس تاریخ و احساس زندگی در فضای اصیل گیلان؛ جایی که هر ترک چوب و هر قطره باران، قصه‌ای برای گفتن دارد.

این خانه‌ی گیلانی، فراتر از یک مکان، تجربه‌ای احساسی و نوستالژیک است؛ جایی که می‌توان با همه حواس، زیبایی و سادگی زندگی گذشته را حس کرد و یاد گرفت که چگونه خاطره و هنر می‌توانند هم‌زیستی داشته باشند.


دیدگاه کاربران

ثبت دیدگاه