پاراسیتو (یا خانه انگلی) فضای کوچکی روی بام یک ساختمان موجود در محله سَنخوآن از مناطق پایتخت اکوآدور را اشغال کرده است. این خانه با اتصال به صفحه بتنی ساختمان موجود از راه پایههای فلزی، امکاناتی مانند حمام، آشپزخانه، تختخواب، فضای ذخیرهسازی و فضایی برای غذا خوردن، کار کردن و معاشرت دارد، همه در قالب یک سازهی ۱۲ متر مربعی!
مانند بسیاری دیگر از خانههای اصطلاحا «انگلی»، این خانه هم برای پایداری و دریافت خدمات (آب، برق و فاضلاب) به ساختمان میزبان وابسته است.
استودیوی سیندیکاتو در توصیف این پروژه گفته: «پاراسیتو یک طراحی مینیمال است که روی پاسخگویی به نیازهای اساسی سکونت برای یک فرد یا یک زوج جوان تمرکز دارد.»
این گروه یک سازهی چوبی با فرم A را انتخاب کردهاند تا فضای داخلی باز و قابلاستفادهای در فضای محدود فراهم کنند. گروه سازنده در توضیح این انتخاب گفته: «ایدهی اصلی پروژه از جستجوی بهینهترین فضا برای زندگی بر اساس نوع فعالیتهایی که انجام میدهیم، نشأت گرفته است.»
در طبقهی همکف، یک فضای مستطیلی باز برای فعالیتهای گوناگون در نظر گرفته شده و سایر عملکردها مانند میز آشپزخانه، حمام، تختخواب، انبار و میز کار پیرامون آن تعبیه شدهاند. تختخواب روی سکویی در بخش شیروانی سقف قرار گرفته است.
«فضاهای کاربردی که در مجاورت هستهی مستطیلی قرار دارند، درون اشکال هندسی مثلث و لوزی طراحی شدهاند. این هندسهها جدای آن که عملکرد خاص خودشان را دارند، به پایداری کلی سازه هم کمک میکنند.»
یک پنجرهی بزرگ مثلثی در نمای شمالی، نور طبیعی فراوانی را به داخل میآورد و به شهر پیرامون و آتشفشانهای کُتاکاچی، ایمبابورا، موجاندا و کایامبه مشرف است.
در نمای جنوبی، شیشهی مات به کار رفته تا افزون بر ورود نور و تهویه، حریم خصوصی ساکنان در برابر همسایگان حفظ شود. در سمت شرق و غرب ساختمان که نور خورشید مستقیم دارند، پنلهای فلزی برای جلوگیری از تابش مستقیم نور نصب شدهاند.
در فضای داخلی، دیوارها و کفها با تخته تراشهای جهتدار (OSB) پوشیده شدهاند. بین پوشش چوبی و سازهی فلزی، یک فاصله ۱۲ سانتیمتری قرار داده شده که با الیاف نارگیل در قالب عایق پر شده است.
مبلمان خانه بسیار ساده و کم است و شامل ییک میز تاشو چوبی و یک میز غذاخوری کوچک با چند صندلی میشود. استودیوی سیندیکاتو میگوید هدف آنها از ساخت پاراسیتو، ارائهی الگویی برای توسعههای آینده است.
«اگرچه امکان ساخت این پروژه در زمینهای شهری یا روستایی بدون ساختمان نیز وجود دارد، ولی در حالت ایدهآل، ساخت آن باید روی پشتبامهای بدون استفادهی ساختمانهای شهریِ از دید سازهای پایدار انجام شود.»
«ساختمانهایی که بتوان به شبکههای آب، فاضلاب و برق آنها متصل شد. به این ترتیب، میتوانیم به افزایش تراکم شهری در مقیاسی بسیار کوچک، با حداقل سرمایهگذاری اقتصادی و مصرف منابع، کمک کنیم و همچنین در حفظ میراث معماری نیز سهمی داشته باشیم.»
منبع: فرادید