فیلم «بلوچ» ساخته سال ۱۳۵۱، با بازی بهروز وثوقی و کارگردانی مسعود کیمیایی، یکی از آثار ماندگار سینمای قبل از انقلاب ایران است. این فیلم نه تنها داستانی جذاب دارد، بلکه تصویری از تهران قدیم را نیز در اختیار مخاطب می‌گذارد و حال و هوای خیابان‌های آن زمان را به خوبی به نمایش می‌گذارد.
این فیلم ترکیبی از عاطفه، خشونت و عدالت شخصی را به تصویر می‌کشد و علاوه بر روایت داستانی پرهیجان، تصویری از خیابان‌ها و مغازه‌های تهران دهه ۵۰ را نیز ارائه می‌دهد و حال و هوای زمانه را زنده می‌کند. داستان حول محور بلوچ (بهروز وثوقی) و همسرش می‌چرخد. همسر بلوچ برای آرد کردن گندم به آسیاب دورافتاده‌ای در بیابان خارج از خاش رفته و در آن‌جا قربانی دو قاچاقچی می‌شود. بلوچ به جرم قتل یکی از آنها به زندان می‌افتد، اما پس از دوازده سال آزاد شده و به دنبال عدالت شخصی خود می‌رود. مسیر انتقام او با معرفی فرنگیس(ایرن)، زنی که تلاش می‌کند او را از خشونت منصرف کند، پیچیده‌تر می‌شود و در نهایت بلوچ با مواجهه با سرکرده قاچاقچی‌ها، عدالت خود را عملی می‌کند.
لوکیشن اصلی فیلم در خیابان وصال شیرازی تهران قرار دارد و نکته جالب این است که تقریباً دست‌نخورده باقی مانده و اصالت خود را حفظ کرده. با این حال، برخی تغییرات جزئی و مدرن‌سازی‌ها باعث شده فضای خیابان امروز کمی متفاوت از آنچه در فیلم دیده می‌شود، به نظر برسد.
منبع: salim.ghamilooei