وقتی واژه «توالت عمومی» را می‌شنوید چه چیزی به ذهنتان می‌رسد؟ کاشی‌های سفید که برای کاهش هزینه‌ها انتخاب شده‌اند؟ توالت‌هایی با کف‌های خیس که به نظر می‌رسد هیچ‌وقت قرار نیست که خشک شوند؟ بوی مواد شوینده؟ کاغذ توالت؟ هر تصویری ممکن است که از شنیدن این واژه به ذهنتان برسد، اما همه ما موافقیم که توالت‌های عمومی مکان‌های ارزشمند و کارایی هستند و معمولا فقدان آن‌ها را در سطح شهر ممکن است حس کنیم. با این وجود، وقتی شرکت معماری Future-scape و معمار معروف دیگو ایشی مامور طراحی توالت عمومی در منطقه ایبوکی شیما در کشور ژاپن شد سعی کرد توالت عمومی طراحی کند که با تصورات کلیشه‌ای ما متفاوت باشد و تصویر تازه‌ای از آن را در ذهن ما بسازد.
این توالت عمومی در یک جزیره محصور قرار دارد و شهرداری از معماران آن خواست تا این توالت عمومی را به‌گونه‌ای طراحی کنند که توجه توریست‌ها را به خود جلب کند. طراحی این توالت عمومی شبیه به یک خانه و با سقفی به سبک بام‌های شیب‌دار خانه‌های اطراف است. نقشه آن فضا را به 6 پخش مجزا تقسیم کرده که سازه را ساده نموده است.
مانند قطب‌نما هر فضای خالی نشان‌دهنده یکی از بخش‌های اصلی شهر است و ارتباطی قوی میان جزیره و دیگر قسمت‌ها برقرار می‌کند.
فضاهای خالی بین توالت های عمومی درطول روز در زمان های طلوع و ظهر و غروب به سمت خورشید قرار دارند . این کار باعث می‌شود در این ساعت ها بیش‌ترین نور ممکن وارد این توالت عمومی شود.
مواد و مصالحی که برای ساخت این توالت عمومی انتخاب شد ارتباط نزدیکی با موقعیت مکانی این جزیره دارد. چوب سرو سیاه در تمام خانه‌های این جزیره به کار رفته و به نوعی هویت واحد آن به حساب می‌آید. از این چوب در این توالت عمومی نیز استفاده شده است.
این توالت عمومی به چند ساختمان مختلف تقسیم شده که هر کدام امکانات واحدی دارند. ورقه‌های پلی‌کربنات در محل جدا شدن این ساختمان‌ها قرار گرفته‌اند و بازتابی از چشم‌انداز این جزیره هستند.
یکی از حفره‌ها به عنوان وسیله‌ای برای جمع‌آوری آب باران به کار می‌رود و هم‌چنین باعث ورود نور روز به توالت عمومی می‌شود. موقعیت خاص این ساختمان، دقت در انتخاب مواد و مصالح، و هماهنگی کامل با محیط این توالت عمومی را تبدیل به یک عنصر معمارانه کرده که چیزی بیش از یک توالت عمومی معمولی است.
منبع: architizer | ترجمه شده توسط تحریریه چیدانه