در این گزارش، جهیزیه ۲۵ میلیاردی دختری از شهرری را می‌بینیم؛ جهیزیه‌ای پر از زرق‌وبرق، با ظروف طلایی و وسایلی مجلل که بیش از هر چیز، تجمل را به نمایش می‌گذارد.
جهیزیه تنها فهرستی از خرید وسایل خانه نیست، نشانه‌ای است از سلیقه، عشق و نگاهی که دو نفر به آغاز زندگی مشترک دارند.
در فرهنگ ایرانی، این رسم دیرینه ریشه‌ای عمیق دارد، اما برخی از آداب گذشته دیگر با روح زمانه‌ی امروز هم‌خوانی ندارند.
از جمله رسمِ به نمایش گذاشتن جهیزیه؛ رسمی که روزگاری مایه‌ی فخر بود، اما امروز بیش از آن‌که نشانی از محبت و سادگی داشته باشد، رنگی از تجمل و نمایش به خود گرفته است. نمایشی که گاه ممکن است به وسایل آسیب بزند و از فلسفه‌ی اصلی این سنتِ زیبا، یعنی آغاز زندگی با مهر و آرامش، فاصله می‌گیرد.
امروز، ارزش در سادگی و معناست؛ در وسایلی که با عشق و اندیشه انتخاب می‌شوند، نه در تعداد و قیمت آن‌ها. جهیزیه اگر با دل انتخاب شود، حتی ساده‌ترینش زیباترین است.