خانه تاریخی خاندان مدیری متعلق به اواخر دوره قاجار و در دو طبقه ساخته شده بود که اتاق‌ها و پنجره‌های متعددی به سبک معماری سنتی گیلان داشت. این بنای تاریخی با غفلت اداره کل میراث فرهنگی و ثبت نشدن در فهرست میراث ملی طعمه بساز و بفروش‌های شهر لنگرود شد و حالا محوطه خالی آن در اقدامی عجیب به پارکینگ عمومی تبدیل شده است.
روند تخریب خانه تاریخی مدیری لنگرود اوایل تیر ۱۴۰۳ بدون کسب مجوز از میراث فرهنگی با همراهی مدیران شهری لنگرود آغاز شد. با اینکه در استعلام صدور پروانه ساختمانی برای ملک موردنظر از سوی شهرداری در اسفندماه سال ۱۴۰۲ به‌صراحت عنوان شده بود که ساختمان در جرگه بناهای واجد ارزش بوده است؛ بنابراین هرگونه تخریب ساختمان ممنوع بود؛ اما عوامل شهری در لنگرود با همکاری مالک به قصد ساخت و ساز چشم بر روی تخریب این بنای تاریخی و حتی قطع درختان پر تعداد آن بستند.
در میان عملیات تخریب و پس از خبری شدن تخریب بنا، دستور توقف تخریب صادر شد. طی جلسه‌‌ای با حضور دادستان، مسئولان میراث فرهنگی گیلان و مالکان بنا برگزار و مقرر شده بود تا مالک ساختمان مدیری بنا را با نظارت کارشناسان فنی اداره‌کل میراث فرهنگی استان مرمت و بازسازی کند و همچنین به دستور دادستان، هرگونه عملیات خاک‌برداری در محدوده ساختمان مدیری تا اطلاع ثانوی و تعیین تکلیف بنا ممنوع اعلام شد. حتی در خبر دیگری «ولی جهانی» مدیرکل سابق میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان گیلان، اعلام کرده بود که عین به عین این بنای تاریخی باید مرمت و بازسازی شود.
با وجود وعده‌های مدیران مختلف اما مالکان بنا پس از دستور توقف، تخریب را ادامه دادند تا یکی از خانه‌های تاریخی سرشناس شهر لنگرود را به قصد ساخت و ساز تجاری تخریب کنند. بنایی که اکنون در اقدامی عجیب، محوطه‌اش تبدیل به پارکینگ عمومی شده و مالکان از خرابه آن هم کسب درآمد می‌کنند.
منبع:کجارو