پروژه «خانه باغ برج» در محله خواجوی اصفهان، روی یک زمین ۱۰۰ متری با کاستی‌های جدی مانند متراژ کم و قرارگیری در بن‌بست طراحی شد. معماران استودیو ب.آ با محوریت حیاط مرکزی و اتخاذ استراتژی بنای درونگرا، این محدودیت‌ها را به فرصت تبدیل کردند و توانستند رتبه اول پانزدهمین جایزه معماری ایران (۱۴۰۱) و جایزه معمار را کسب کنند.
در بسیاری از محله‌های قدیمی اصفهان شاهد قطعات کوچک مقیاس و متراکم از پلاک‌هایی هستیم که در گذشته نه چندان دور مقیاس‌های بزرگتری داشته‌اند. امروزه این پلاک‌ها در برخی موارد فاقد ارزش‌های لازم جهت سرمایه‌گذاری یا زیست استاندارد از نظر عموم بشمار می‌روند.
زمین ۱۰۰ مترمربعی پروژه حاضر، نتیجه‌ی تفکیک یک قطعه‌ی مسکونی از بین رفته به چند قطعه‌ی کوچک‌تر توسط مالکین قبلی می‌باشد که در محله خواجوی اصفهان واقع شده است. قرارگیری در انتهای یک کوچه بن بست، عرض محدود ورودی، احاطه شدن توسط ساختمانهای اطراف از هر چهار طرف زمین و مقیاس کوچک زمین از جمله کاستی‌های پلاک جهت سرمایه‌گذاری و احداث یک واحد مسکونی مستقل و دارای ارزش‌های زیست بشمار می‌رفت. جملگی این کاستی‌ها به همراه ضوابط ارتفاعی پیش رو، مهمترین محدودیت‌های پیش روی طراحان بشمار می‌رفت. چگونگی برخورد با این محدودیت‌ها در فرآیند تولید فضای زیستی‌ای با کیفیت بالا و تولید ارزش افزوده، اصلی‌ترین چالش پروژه به شمار می‌رفت.
با نگاه به وضعیت همجواری‌ها و احاطه شدن پروژه در دل ساختمانهای اطراف، استراتژی، طرح بنایی درونگرا در دل آشفتگی‌های موجود محیط را می‌طلبید.
• محوریت حیاط مرکزی و ارتباط تنگاتنگ با همه فضاهای ساختمان
• تامین نور طبیعی فضاها از طریق اصلاح نظام ارتفاعی طبقات و نظام کالبدی بنا
• ایجاد ارتباط فضایی پیوسته و پویایی بین فضاهای باز و بسته
• ایجاد استقلال فضایی در عین انسجام و یکپارچگی
• تنوع فضایی واحد مسکونی مستقل و چند عملکردی بودن برخی فضاها
• انسجام بصری در بستر محیطی آشفته
• محدود کردن دید به ساختمانهای اطراف و بالعکس
• همزیستی و همگونی با معماری هسته مرکزی اصفهان
محدود‌سازی دید به همسایه‌ها نیازمند طراحی نوعی مشبک بود که بتواند نیازهای زیر را پاسخگو باشد: • کمینه کردن دید از همسایه‌ی مجاور به فضاهای پروژه و بالعکس
• کمینه کردن میزان سایه‌اندازی بدنه‌های دارای گشودگی (عبور نور حداکثری)
• هماهنگی سطوح‌های دارای گشودگی با سایر سطوح در پروژه
• سادگی اجرا
• و در آخر اندازه گشودگی‌های بدنه می‌بایست بگونه‌ای می‌بود که مانع نشستن کبوترهای همسایه در داخل حفره ها شود.
(آلودگی ناشی از فضولات پرندگان مشکلی است که در نگهداری ساختمانهای میراثی هم با آن روبروی‌ایم و عمدتا با روش‌هایی مثل ایجاد هره‌هایی از خرده شیشه یا میخ روی لبه‌های یا در مواردی استفاده از دستگاه های ایجاد پارازیت مدیریت می‌شود.)
پس از طراحی چندین مدول و پترن مختلف و تست نور و دید آنها، به مدولی از مشبک آجری رسیدیم که به همه‌ی خواسته‌های ما پاسخ می‌داد. اما نیاز بود که یک مدول آجر منحصر به فرد برای این پروژه ساخته شود. نیازی که با چالش‌های تولیدی خاص خود، خصوصا به خاطر تناسبات مدول آجر همراه بود. نحوه اجرای آجرچینی با استفاده از این مدول‌ها به ویژه در سطح بزرگ دیوار بین دو همسایه چالش دیگر این مسیر بود.