امروز در چیدانه سراغ خانهای مسکونی، زیبا و کمنظیر از دوران پهلوی رفتیم؛ خانهای که در اوایل سال ۱۳۵۴ ساخته شده و با گذشت نزدیک به پنج دهه، هنوز سرشار از حسوحال نوستالژیک است. قدم گذاشتن در این خانه شبیه ورق زدن آلبومی قدیمی از خاطرات است؛ جایی که انگار گذشته هنوز نفس میکشد.
این خانه یکی از معدود نمونههای باقیمانده در شهر بروجن است که گچبریهای آن با الهام از سبک صفوی اجرا شدهاند. گچبریهایی ظریف، پرنقشونگار و دقیق که نشان از مهارت استادکاران آن دوره دارند و امروز کمتر نمونهای مشابه آنها دیده میشود. ترکیب این تزئینات با معماری دوران پهلوی، فضایی منحصربهفرد خلق کرده که هم اصالت دارد و هم هویت.
در کنار معماری چشمنواز، حضور فرشهای اصیل ایرانی در بخشهای مختلف خانه، حالوهوایی گرم و صمیمی به فضا بخشیده است. بههمین دلیل، این خانه امروز بیش از آنکه صرفا یک بنای مسکونی باشد، به گالری زندهای از فرش و گچبری تبدیل شده؛ مکانی که هنر، تاریخ و خاطره در آن به زیبایی در هم تنیدهاند.