دیدن نتیجه‌ی ملموس خلاقیت، آن هم در فضای شهری و خارج از نقشه‌ها و شیت‌های طراحی، تجربه‌ای خاص برای هر معمار است. خانه‌ای که زمانی تنها یک کانسپت ذهنی یا طرحی بر روی کاغذ بوده، حالا در برابر چشمانش ایستاده با متریال واقعی، رنگ واقعی، و زندگی واقعی.
در چنین لحظه‌ای، معمار نه فقط یک ساختمان، بلکه نتیجه‌ی ساعت‌ها تفکر، جزئی‌نگری، گفتگو با کارفرما، و چالش‌های اجرایی را می‌بیند.
کاربری به نام محمدرضا سبحان در توییتر منتشر کرد: دیشب حین پیاده‌روی باهاش چشم تو چشم شدم، حدود سال ۹۲ بود که طراحیش کردم، بخاطر سادگیش خودم خیلی دوستش دارم.