همه‌ی گیاهان آپارتمانی باید دست‌کم نمایی از آسمان را از جایی که هستند داشته باشند. گیاهانی که به نور بیشتر نیاز دارند باید به پنجره نزدیک‌تر باشند تا بخش وسیع‌تری از آسمان را ببینند. در حالی‌که برای گیاهان مقاوم به نور کم، همان نمای کوچک از آسمان کافی است.
گیاه‌شناسان شدت نور را با واحدی به نام فوت‌کَندِل (Foot Candle) اندازه‌گیری می‌کنند. هرچه میزان فوت‌کَندِل مورد نیاز یک گیاه بیشتر باشد، آن گیاه برای رشد و شادابی به نور بیشتری احتیاج دارد. گیاهان مقاوم به نور کم به ۵۰ تا ۲۵۰ فوت‌کَندِل نور نیاز دارند، در حالی‌که گیاهانی مانند ساکولنت‌ها به بیش از ۱۰۰۰ فوت‌کَندِل احتیاج دارند. برای مقایسه، در ۵۰ فوت‌کندل نور به‌راحتی می‌توانید مطالعه کنید.
برای سنجش نور محیط، یک نورسنج ساده و ارزان تهیه کنید. با قرار دادن آن در محل مورد نظر، می‌توانید میزان فوت‌کَندِل نور را ببینید و بفهمید آیا آن نقطه برای گیاه مناسب است یا نه. اگر نورسنج ندارید، روش ساده‌تر اینست که گیاه را ابتدا کنار پنجره بگذارید و سپس به‌تدریج چند فوت به عقب ببرید تا زمانی‌که رشد گیاه کند شود. در این نقطه می‌فهمید که فاصله‌ی مناسب را یافته‌اید. به‌طور کلی، گیاه مقاوم به نور کم باید روزانه دست‌کم ۴ ساعت نور طبیعی یا ۱۲ ساعت نور مصنوعی دریافت کند.
یکی از اشتباهات رایج این است که برخی فکر می‌کنند یک گیاه حتی اگر مقاوم به نور کم باشد، می‌تواند بدون هیچ دیدی به آسمان زنده بماند. خیلی وقت‌ها مردم می‌خواهند گیاهی را فقط برای تزئین در جایی بگذارند که 2 یا حتی 6 متر از پنجره فاصله دارد.
اگر می‌خواهید گیاهی را جایی بگذارید که هیچ دیدی به آسمان ندارد، دو عدد از همان گیاه مقاوم به نور کم تهیه کنید. یکی را نزدیک پنجره بگذارید و دیگری را در جای دلخواه. هر بار که آبیاری می‌کنید، جای این دو را عوض کنید.
بهترین گیاهان مقاوم به نور کم :
نام علمی: دراسینا تریفاسیاتا (Dracaena trifasciata)
سانسوریا ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر رشد می‌کند و از آسان‌ترین گیاهان آپارتمانی است. نیاز کمی به نور دارد و فقط هر چند هفته یک‌بار، وقتی خاک کاملاً خشک شد، باید آبیاری شود.
نام علمی: اِپی‌پرِمنوم اُرِئوم (Epipremnum aureum)
پتوس طلایی احتمالاً محبوب‌ترین گیاه آپارتمانی دنیاست. پتوس گیاهی بسیار انعطاف‌پذیر است و می‌توانید آن را کوچک نگه دارید یا اجازه دهید رشد کند و تا ۱.۵۰ سانتیمتر بلند شود. سرعت رشد آن زیاد است، نزدیک به ۳۰ سانتیمتر در ماه.
نام علمی: زامیوکولکاس زامیفولیا (Zamioculcas zamiifolia)
گیاهی ایده‌آل برای تازه‌کارها. به نور و آبیاری کمی نیاز دارد. ساقه‌های ضخیم با برگ‌های براق دارد که عمودی رشد می‌کنند. رشد آهسته‌ای دارد، اما اگر بخواهید سرعت رشد آن را افزایش دهید، می‌توانید آن را در نور زیاد غیرمستقیم قرار دهید.
نام علمی: آگلونِما (Aglaonema spp)
برگ‌های این گیاه انواع مختلفی دارد: سبز و سفید، سبز و صورتی، و برخی کاملاً سبز. از اندک گیاهانی است که در نور کم گل می‌دهد.
نام علمی: فیلودِندرون کورداتوم (Philodendron cordatum)
به دلیل شکل برگ‌هایش، به آن «فیلودندرون برگ‌قلبی» هم می‌گویند. گیاهی رونده و زیباست، در نور زیاد بهتر رشد می‌کند، اما در نور متوسط یا کم هم دوام خوبی دارد.
نام علمی: کلروفیتوم اِمِینی‌یِنس (Chlorophytum amaniense)
ساقه‌های نارنجی‌رنگش شبیه بستنی پرتقالی است. گیاهی کوچک و مناسب برای تزئین اتاق‌هاست.
نام علمی: آسپِدیسترا اِلاتیور (Aspidistra elatior)
اغلب برای فضای باز استفاده می‌شود، اما در خانه هم بسیار عالیست. برگ‌های بزرگ و ساقه‌های باریک و محکمش جلوه‌ای شیک و مجلل به فضا می‌دهند.
نام علمی: هِمیگرافیس آلتِرناتا (Hemigraphis alternata)
بیشتر گیاهان مقاوم به نورِ کم سبزرنگ هستند، اما این گیاه استثنا است. برگ‌های سبز تیره با ته‌رنگ بنفش دارد. گیاهی کوچک و مناسب برای قفسه‌ها یا میزهاست.
نام علمی: تولیستا پامیلا (Tulista pumila)
برخلاف بیشتر ساکولنت‌ها که به نور زیاد نیاز دارند، هاوُرثیا در نور کم هم رشد می‌کند. رشدش آهسته است و به آبیاری کم نیاز دارد. گونه‌ی معروفش نوارهای سفید و سبز دارد و به آن «گیاه گورخری» هم می‌گویند.
نام علمی: فیتونیا آلبیوِنیس (Fittonia albivenis)
به دلیل رگبرگ‌های مشخص روی برگ‌ها، به آن «گیاه عصبی» نیز گفته می‌شود. نور زیاد می‌تواند برگ‌هایش را بسوزاند، بنابراین بهتر است در نور غیرمستقیم باشد. این گیاهان کمی لوس هستند! وقتی تشنه می‌شوند، افتاده و پژمرده به نظر می‌رسند، اما با یک آبیاری کامل در چند ساعت دوباره زنده می‌شوند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: فرادید