وقتی صحبت از تراکم جمعیت شهری میشود، معمولاً خیابانها و متروها به ذهن میآیند؛ اما در هانگژو چین، یک ساختمان هست که خودِ ساختمان به تنهایی شبیه به یک شهر کوچک است.
ساختمانی که حدود ۲۰٬۰۰۰ نفر در آن زندگی میکنند، همه امکانات زندگی روزمرهشان در همان بنا قرار دارد؛ از سوپرمارکت و آرایشگاه گرفته تا استخر و محوطه تفریحی. اگر در ایران نگاه کنیم، بسیاری از شهرهایی با جمعیتی کمتر از این عدد داریم که تمامیشان در یک بنا جای نمیگیرند. این ساختمان نمونهای حیرتآور از معماری عمودی، زندگی اجتماعی متراکم و طراحی چند منظوره است و ارزش دارد با نگاهی دقیقتر بررسیاش کنیم.
جزئیات معماری و امکانات
نام و مکان: این ساختمان Regent International نام دارد و در منطقهی Qianjiang Century City در هانگژو، چین واقع شده است.
ارتفاع و تعداد طبقات: ساختمان بین ۳۶ تا ۳۹ طبقه دارد و ارتفاع آن حدود ۲۰۶ متر (۶۷۵ فوت) است.
مساحت: مساحت کل ساختمان نزدیک ۲۶۰٬۰۰۰ متر مربع است، چیزی شبیه به یک مجتمع بزرگ شهری درون یک بنا.
جمعیت ساکن: حدود ۲۰٬۰۰۰ نفر در آن زندگی میکنند، هرچند ظرفیت آن ممکن است تا ۳۰٬۰۰۰ نفر هم باشد.
امکانات داخلی:
فودکورت بزرگ برای تامین غذا و تنوع انتخاب غذا برای ساکنان.
استخر شنا و امکانات ورزشی تفریحی.
سوپرمارکتها، آرایشگاهها، سالنهای زیبایی، کافه و اینترنت کافه.
امکانات خدماتی و معماری مقاوم در برابر مخاطرات محیطی؛ طراحی و ساخت به گونهای که ساختمان بتواند در شرایط آبوهوایی نامطلوب یا بلایای طبیعی عملکرد خوبی داشته باشد.
تحلیل و مقایسه
زندگی عمودی و مجتمعسازی کارکردها: این ساختمان مثالی است از مدلی که در آن زندگی، کار روزمره، تفریح و خدمات همه در یک فضای محدود تلفیق شدهاند؛ چیزی که به جای گسترش افقی شهر، باعث فشردگی عمودی و بهرهوری از زمین شده است.
مزایا و چالشها:
مزایا: این سبک زندگی میتواند از رفتوآمد زیاد بکاهد؛ صرفهجویی در زیرساختها؛ امکان بهرهمندی از امکانات شهری بدون ترک ساختمان؛ امنیت بیشتر و مدیریت مرکزیتر خدمات.
چالشها: مشکلات ترافیک داخلی آسانسورها، تهویه و نور طبیعی در بخشهایی از ساختمان؛ فشار بر سیستمهای دفع زباله و آب؛ نیاز به مدیریت بسیار دقیق برای سرویسها، نگهداری و مسائل بهداشتی.
مقایسه با ایران: بسیاری از شهرهای ایران جمعیتی کمتر از ۲۰٬۰۰۰ نفر دارند؛ بیش از یک شهرستان کوچک. اما در ایران هنوز ساختمانهایی با تراکم چنین زیاد دیده نمیشود و مدل زندگی مجتمع کامل با این امکانات هنوز گسترده نشده است. اگر استراتژی شهری به سمت چنین ساختمانهایی حرکت کند، باید زیرساختهای قانونی، خدمات شهری و مدیریت فضا به شکل جدی تمرین و توسعه یابند.