یکی از مهمترین دغدغههای ایمنی در پروژههای ساختمانی موضوع جانپناه یا همان حفاظ بالکن و بام است. در تجربهای که هنگام اجرای یک ساختمان بنایی در حاشیه شهر داشتم اختلافنظر جدی بین مهندس ناظر و پیمانکار درباره ارتفاع جانپناه پیش آمد. این مسأله فقط به زیبایی یا معماری مربوط نبود بلکه به طور مستقیم با امنیت افراد در ارتباط بود.
طبق مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان ارتفاع جانپناه باید به گونهای طراحی و اجرا شود که امکان سقوط افراد به حداقل برسد. هرچند در پروژههای مختلف دیدهام که این عدد به دلیل محدودیتهای معماری یا سلیقهای تغییر داده میشود اما تجربه نشان داده است که رعایت استاندارد الزامی است. زیرا کوچکترین کوتاهی میتواند تبعات حقوقی و فنی سنگینی به همراه داشته باشد.
بر اساس دستورالعملهای بینالمللی از جمله International Building Code (IBC)، حداقل ارتفاع جانپناه در بام یا تراس ۱۱۰ سانتیمتر تعریف شده است. این عدد در مقررات ملی ساختمان ایران نیز تأیید شده و اجرای کمتر از آن خلاف ضوابط محسوب میشود.
به گفتهی OSHA اداره ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا
حفاظهای ایمنی و جانپناهها باید ارتفاعی داشته باشند که مانع سقوط افراد از لبه بام یا تراس شوند و این مقدار نباید کمتر از ۴۲ اینچ (حدود ۱۰۷ سانتیمتر) باشد. این الزام بهویژه در ساختمانهای بنایی اهمیت بیشتری دارد، زیرا به دلیل محدودیت سازهای، احتمال شکست موضعی یا ضعف در دیوارها وجود دارد و جانپناه میتواند نقش مضاعفی در تأمین ایمنی ایفا کند.
حفاظهای ایمنی و جانپناهها باید ارتفاعی داشته باشند که مانع سقوط افراد از لبه بام یا تراس شوند و این مقدار نباید کمتر از ۴۲ اینچ (حدود ۱۰۷ سانتیمتر) باشد.
این الزام بهویژه در ساختمانهای بنایی اهمیت بیشتری دارد، زیرا به دلیل محدودیت سازهای، احتمال شکست موضعی یا ضعف در دیوارها وجود دارد و جانپناه میتواند نقش مضاعفی در تأمین ایمنی ایفا کند.
در یکی از پروژههایی که نظارت داشتم، پیمانکار پیشنهاد داد بهجای ۱۱۰ سانتیمتر، جانپناه ۹۰ سانتیمتر اجرا شود تا نمای ساختمان کوتاهتر به نظر برسد. اما پس از بررسی با مقررات، مشخص شد که این کار نهتنها خلاف آییننامه است، بلکه در زمان تخریب ساختمان و حتی عملیات گودبرداری مجاور میتواند خطر جدی برای کارگران و ساکنان ایجاد کند. در نهایت با اصرار مهندس ناظر، ارتفاع طبق ضابطه اجرا شد و همین موضوع بعدها در زمان بازدید اداره کار، مانع از توقف پروژه شد.
وقتی به استانداردهای کشورهای دیگر نگاه میکنیم، متوجه میشویم که اختلاف چندانی در عدد پایه وجود ندارد:
بهنظرم این نزدیکی در اعداد نشاندهندهی اجماع جهانی بر اهمیت ایمنی جانپناه است. حتی اگر برخی کشورها انعطافپذیری بیشتری برای فضاهای خصوصی قائل شدهاند، در نهایت، رقم ۱۱۰ سانتیمتر بهعنوان استاندارد طلایی پذیرفته شده است.
جانپناه تنها برای زمان بهرهبرداری اهمیت ندارد. در عملیات ساختمانی دیگر نیز نقشی اساسی ایفا میکند:
این تجربههای واقعی باعث میشود که نگاه من به جانپناه بهعنوان بخشی جدی از سازوکار ایمنی باشد، نه صرفاً یک عنصر تکمیلی معماری.
بررسی علمی و پژوهشی
طبق تحقیقی که در Journal of Construction Engineering and Management منتشر شده، در پروژههایی که جانپناه مطابق استاندارد اجرا نشده است، نرخ حوادث ناشی از سقوط تا سه برابر بیشتر گزارش شده است منبع. این آمار بهخوبی نشان میدهد که حتی یک تغییر کوچک در ارتفاع میتواند تأثیر چشمگیری بر ایمنی داشته باشد.
جمعبندی تحلیلی
جانپناه در ساختمان بنایی، بیش از آنکه یک عنصر معماری باشد، یک الزام ایمنی است که ریشه در مقررات ملی و استانداردهای جهانی دارد. تجربههای شخصی در پروژههای مختلف نشان داده است که کوتاهی در اجرای درست آن، هم خطرات عملی و هم پیامدهای حقوقی به همراه دارد. با توجه به همسانی مقررات ایران با استانداردهای معتبر جهانی مانند IBC و OSHA، میتوان گفت رعایت حداقل ارتفاع ۱۱۰ سانتیمتر یک اصل غیرقابل مذاکره است. در پروژههای بنایی، این اهمیت دوچندان است؛ زیرا جانپناه علاوه بر حفظ ایمنی ساکنان، در زمانهایی مانند گودبرداری و تخریب ساختمان نیز نقش حفاظتی مؤثر ایفا میکند.
جدول جمعبندی
محور بررسی
نتیجهگیری
حداقل ارتفاع مجاز
۱۱۰ سانتیمتر طبق مبحث هشتم مقررات ملی و IBC
استانداردهای بینالمللی
OSHA، Eurocode، BS 6180 همگی رقم مشابهی پیشنهاد دادهاند
اهمیت اجرایی
پیشگیری از سقوط افراد و مصالح، کاهش ریسک حقوقی
تجربه کارگاهی
اجرای کمتر از استاندارد موجب اخطار ناظر و حتی توقف پروژه شد
ارتباط با مراحل ساخت
در تخریب و گودبرداری نیز نقش حفاظتی دارد
پرسشهای متداول
حداکثر ارتفاع جانپناه در ساختمان بنایی چقدر است؟ طبق مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان، ارتفاع جانپناه باید حداقل ۱۱۰ سانتیمتر باشد.
آیا امکان کاهش ارتفاع جانپناه با توافق ناظر وجود دارد؟ خیر، این عدد الزام قانونی است و کاهش آن حتی با رضایت ناظر هم خلاف مقررات خواهد بود.
تفاوت جانپناه در ساختمانهای بنایی و اسکلت فلزی چیست؟ در ساختمانهای بنایی به دلیل محدودیت سازهای، جانپناه معمولاً سنگینتر و یکپارچه با دیوار اجرا میشود، در حالیکه در سازههای فلزی و بتنی امکان طراحی با متریال سبکتر وجود دارد.
با تخفیف ویژه در فیلیمو