گاهی یک نگاه به گذشته، دل را به سفر می‌برد؛ همان حس نوستالژی که عکس‌ها و خاطرات قدیمی می‌توانند زنده کنند. دبیرستان رازی، یکی از مدارس قدیمی و شاخص تهران، نمونه‌ای از این خاطره‌هاست. روزگاری دانش‌آموختگان این مدرسه جلوی درب آن عکسی به یادگار انداختند؛ عکس‌هایی که حالا نه تنها ثبت تاریخ مدرسه‌اند، بلکه یادآور روزهایی هستند که هر یک از آن همکلاسی‌ها مسیر زندگی خود را در جهان دنبال کردند، بی‌آنکه بدانیم امروز کجا هستند و چه سرنوشتی داشته‌اند.
نگاهی به سردر ورودی دبیرستان در اوایل دهه ۴۰ و مقایسه آن با همان نما در سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که چطور با گذر ۶۰ سال، شهری که مدرسه در آن قرار دارد، تغییر کرده و در عین حال هویت تاریخی خود را حفظ کرده است. حتی کاشی کتیبه‌ای با سال ۱۳۵۴ خورشیدی که بر پیشانی ساختمان نصب بود و حالا بخشی از آن تخریب شده، گوشه‌ای از داستان این مدرسه و تغییراتش را روایت می‌کند. این تصاویر و خاطرات، فرصتی ارزشمند برای مرور گذشته و حس تعلق به شهری است که همواره در حال تحول است.