فرشاد شریفی، مالک خانه شریفیها و از مدیران گروه ویرا: تا قبل از خانه شریفی ها تمامی پروژه هایی که انجام داده بودم در سبک کلاسیک بودند. اما پس از آشنایی با دکتر تغابنی در سال 1388 طرح منزل شخصی خودم را به سبک کلاسیک با ایشان مطرح کردم. دکتر تغابنی چند روزی فرصت خواستند و در نهایت کانسپتی را ارائه دادند که آنقدر جذاب بود تصمیم گرفتم خانه شریفیها را بعنوان اولین پروژه مدرن بسازم.
در ادامه و با توجه به چالشهای موجود در ساخت ساختمانهای مدرن و تجربیاتی که کسب شد، گروه ویرا شکل گرفت و پروژه هایی که کار شد مانند آریوچوب، ویلای لانک و ساختمان سدروس، برنده جوایز ملی یا بین المللی شدند.
درباره خانه شریفی ها:
خانه Sharifi-ha توسط شرکت معماری ایرانی دفتر دیگر (Nextoffice) طراحی شده است. این ساختمان شامل 7 طبقه بوده و دارای آسانسور، استخر و سالن ورزشی می باشد. مسئله قابل توجه این است که این خانه دارای سه اتاق شبیه به جعبه های چوبی بزرگ است که با استفاده از یک سیستم دوار قابلیت چرخش دارد. خانه شریفیها در سال 2013 تکمیل شده است و متراژ کلی آن 1400 مترمربع می باشد.
علیرضا تغابنی معمار خوش اقبالی است که در دوران ضدمعمار و ضدمعماری با کارفرمایی آشنا می‌شود که حاضر به سرمایه‌گذاری در پروژه‌ای خلاقانه است (مهندس فرشاد شریفی – گروه ویرا) و در عین حال معماری را ابزار جلوه‌گری سرمایه‌اش نمی‌داند. خصوصا خانه شریفیها را نمی‌توان نماینده معماری اشرافی دانست، حتی اگر هزینه ساخت قابل‌توجهی داشته باشد. چرا که معماری این بنا چه در داخل و چه در خارج چندان خودنمایی نمی‌کند و فضاسازی را ارجح بر نماسازی گرفته است.
“معماری خانه شریفیها چه در داخل و چه در خارج چندان خودنمایی نمی‌کند و فضاسازی را ارجح بر نماسازی گرفته است."
خانه شریفیها امتیازات معماری قابل‌توجهی دارد. یکی از مهمترین این خصوصیات دانش فنی و اجرایی آن است. پیاده‌سازی حجم چرخان در نما، اگرچه نمونه‌های متعددی در رستوران گردان و … دارد، اما چالشهای متعدد اجرایی به‌همراه دارد: سازه، ارتباطات، هوابندی، تعارضات حجمی، تاسیسات مکانیکی و الکتریکی و علاوه بر همه این‌ها طراحی معماری. پیاده‌سازی موفق این چرخش آن هم در وضعیت اسفبار اجرایی در معماری ایران، یک گام بزرگ در ارتقای کیفیت ساخت‌وساز کشور است و از آن مهم‌تر، مجاب کردن کارفرما برای هزینه کردن در جزییات اجرایی.
ایده چرخش و مسئله نورگیری خانه شریفیها:
در خانه شریفیها هنگام بسته شدن نما نورگیری تقریبا به نورگیر سقفی محدود می‌شود. یعنی خانه شریفیها برای همراهی اقلیمی زمستان و تابستان (خصوصیت ویژه خانه ایرانی) در عوض روش سنتی (تغییر جهت نورگیری) از روش تغییر اندازه نورگیری استفاده می‌کند. مسئله‌ای که دشواری‌هایی در طراحی مسکونی ایجاد می‌کند، چرا که در صورت بسته شدن نما، نوری به ساختمان نخواهد رسید.
برای جبران این نقیصه در مرکز بنا ویدی بزرگ تعبیه شده، در نتیجه جبهه نورگیر ساختمان به کاربری‌هایی مثل اتاق مهمان، کار و صبحانه‌خوری اختصاص داده شده است. فضای مجاور آن هم یا راهرو شده یا به آشپزخانه‌ای بدون فضای خصوصی تبدیل شده است، چرا که تعبیه هرگونه فضای بسته ایجاد مانعی در نورگیری خواهد شد. در عوض اتاقهای خواب، سرویس‌ها و ارتباطات همگی در انتهای خانه جمع شده‌اند.
فضاهای جمعی خانه شریفیها:
فضاهای عمومی این خانه یعنی پارکینگ، سالن ورزش و استخر در عین استقلال از یکپارچگی و جانمایی بسیار مناسبی برخوردارند. درباره پارکینگ باید به پلکان پل مانندی اشاره کرد که نوعی اعلام رسمی شروع خانه از طبقه اول است. پیش‌آمدگی حجم نما هم کمک دیگری در گم کردن پارکینگ بدون تغییر تراز (بردن پارکینگ به زیر زمین) است.
درونگرایی و برونگرایی در خانه شریفیها:
خانه شریفیها اگرچه آشکارا رنگ مدرنیسم دارد، اما با سبک و سیاق مدرن تفاوت‌هایی نیز دارد. ایده چرخش در نما، خانه را وارد چالش درونگرایی و برونگرایی می‌کند. چالش جذابی که تبعاتی هم خواهد داشت. این روزها شیوه‌ی باز و بسته کردن نما در ساختمانهای متعددی اجرا می‌شود، اما این ایده در خانه شریفیها به‌دلیل ترکیب شدن با نورگیری باعث تقویت چالش مذکور شده است. به‌نحوی که با بسته شدن نما تقریبا تمامی ارتباطات خانه با بیرون قطع می‌شود (به‌جز نورگیر سقفی) و بالعکس با باز شدن نما تقریبا تمامی خانه به بیرون مرتبط می‌شود. چنین برونگرایی و درونگرایی شدیدی در کمتر بنایی دیده می‌شود.
“ایده چرخش در نما، خانه را وارد چالش درونگرایی و برونگرایی می‌کند."
دکتر تغابنی جوایز متعددی به واسطه خلاقیت و سلیقه در طراحی‌هایش کسب کرده است. این معمار برجسته ایرانی دوبار رتبه اول جایزه بزرگ معمار را برای طراحی ویلای “برای یک دوست" در سال 1387 و “ویلای امیر" در سال 1390 کسب کرده است.
در سال 1391 نیز رتبه دوم جایزه بزرگ معمار برای طراحی ویلای کوهسار را به دست آورده است. از دیگر جوایز داخلی که دکتر علیرضا تغابنی موفق به دریافت آن شده، رتبه اول مسابقه طراحی نما در سال 1388 برای طراحی ساختمان 93 تهرانپارس است. در مسابقات خارجی نیز می‌توان به فینالیست شدن در فستیوال معماری بارسلونا برای طراحی ساختمان نظام مهندسی قزوین در سال 1390 اشاره کرد.
ولی یکی از طراحی‌های تاثیرگذار دکتر علیرضا تغابنی معماری خانه شریفیها در محله دروس است.
خانه‌ای مدرن در محله‌ای قدیمی.
خانه شریفیها یکی از آثار مهم معاصر ماست که توسط نسل جدید معماری ایران طراحی شده است. اثری که با شهرتش بار دیگر نگاه‌ها را به معماری معطوف کرد. توجه به اقلیم، بستر و همچنین میراث معماری ایرانی می‌تواند نویدبخش تجربیات بومی‌تری در این زمینه باشد. علیرضا تغابنی با خانه چرخان شریفی ها (به جهت وجه رسانه‌ای این بنا) شناسانده شد.
شناسنامه پروژه خانه شریفیها:
کارفرما: آقای فرشاد شریفی (گروه ویرا)
آدرس پروژه: تهران، دروس، خیابان صالح حسینی، بن بست شریفی، پلاک 3
تاریخ بهره برداری: 1392
مدیر پروژه: داود دوست محمدی
مشاور: دفتر دیگر (nextoffice) دکتر علیرضا تغابنی
مدیر پیمان: شرکت ایمن سازه فدک (علی تبار)
کاربری: مسکونی
مساحت زیربنای کل: 1700 متر مربع
تعداد کل طبقات: 7
تعداد واحد مسکونی:1
نوع سازه: اسکلت فلزی
سیستم سرمایش و گرمایش: فن کویل – چیلر و موتورخانه مرکزی
خانه شریفیها یا همان خانه چرخان معروف در محله دروس تهران، خیابان صالح حسینی، بن‌بست شریفی واقع شده است. دسترسی‌های این منطقه در مرز جنوبی بلوار شهرزاد و در مرز شمالی آن کمی بالاتر از خیابان دولت (شهید کلاهدوز) است و از شرق به خیابان پاسداران و از غرب به خیابان کی‌نژاد، مرز بین قلهک و دروس، منتهی می‌شود.
از زبان تغابنی، طراح برجسته این پروژه:
کارفرما که فردی موفق و تحصیل کرده است، خانه‌ای بزرگ می‌خواست که ویژه و شاخص باشد. شاید بیشتر نمونه‌های نئوکلاسیک مدنظرش بود و به ما هم پیشنهادهایی نظیر ستون‌هایی متقارن در ایوان ورودی، تزیینات رومی و نظایر این‌ها را می‌داد.
با ایده‌ی انعطاف‌پذیری شروع و به این فکر کردیم که ساختمان نماهای متغیری داشته باشد. سعی کردیم با ادامه‌ی پروژه‌های گذشته‌مان به نتیجه برسیم. ایده ساختمانی که هم درونگرا باشد و هم برونگرا، همچنین مطالعه‌ی اقلیم تابستانی شمال تهران (معتدل) و اقلیم زمستانی آن (سرد)، ما را به سمت و سوی آن سوق داد که چگونه می‌شود در زمستان حجمی بسته، بدون تراس با پنجره‌هایی کوچک داشته باشیم و در تابستان حجمی شفاف و باز با تراس‌هایی عمیق و وسیع و پنجره‌هایی بزرگ. طرح مکعب گردان، با تغییری همواره در حجم و فضای خانه نوعی معماری غیر قطعی به وجود می‌آورد که هم به خواسته‌های ما در زمستان و تابستان جواب مناسبی می‌داد و هم کارفرما را از خواسته کلاسیک‌اش منصرف کرد.
“به این فکر کردیم که ساختمان نماهای متغیری داشته باشد، ساختمانی که هم درونگرا باشد و هم برونگرا"
درواقع این عدم قطعیت و همچنین انعطاف پذیری را می توان به عنوان مشخصه اصلی طراحی خانه شریفی ها معرفی کرد زیرا با چرخش اتاق ها، کیفیت فضاهای داخلی و فرم بیرونی، به طور مداوم تغییر می‌کنند و منجر به باز و بسته شدن یا درونگرا و برونگرا شدن پروژه می‌شود. این تغییرات در فصل‌های مختلف یا در سناریوهای متنوع عملکردی می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
چالش ها:
همانطور که گفتیم سه اتاق موجود در این ساختمان در آب و هوای سرد قابلیت “بسته" شدن دارند. این در حالیست که در زمان تابش شدید نور خورشید، هر اتاق می تواند بطور جداگانه و با لمس یک دکمه، 90 درجه به سمت خارج بچرخد و در حالت “باز" قرار بگیرد. در چنین شرایطی امکان استفاده از حداکثر میزان نور و تهویه وجود خواهد داشت. اما این ایده در عین جذابیت چالش هایی را هم با خود به همراه داشت. محدودیت نور طبیعی در هنگام بسته بودن نما یکی از مهمترین آن ها بود.
برای جبران این نقیصه در مرکز بنا ویدی بزرگ تعبیه شده که نور مورد نیاز اتاقهای خواب و فضاهای دیگر را تامین می کند. در نتیجه جبهه نورگیر ساختمان به کاربری‌هایی مثل اتاق مهمان، کار و صبحانه‌خوری اختصاص داده شد. در عوض اتاقهای خواب، سرویس‌ها و فضاهای ارتباطی آن ها در انتهای خانه جایگذاری شده اند.
“محدودیت نور طبیعی در هنگام بسته بودن نما یکی از مهمترین چالشها بود."
پلان خانه شریفیها:
سازماندهی پلان خانه شریفی ها از چهار قسمت اصلی تشکیل شده است که به ترتیب عبارت اند از قسمت ثابت (Fix)، قسمت خالی (Void)، و قسمت متحرک (Mobile). ارتباط بین دو قسمت، با پل‌هایی معلق که در فضای خالی مرکزی وجود دارند، صورت می‌گیرد.
طراحی و ساخت سیستم چرخش باکس ها:
تکنیک ساخت سیستم چرخش این پروژه برگرفته از سیستم موجود در سن تئاترهای گردان، نمایشگاه‌های اتومبیل، صنعت ذوب‌آهن و کشتیرانی است که بنا به خواست کارفرما مهندس فرشاد شریفی (از بنیانگذاران گروه ویرا)، در آلمان و توسط شرکت بومات ساخته شد. بنابراین لازم بود تا گروهی از کارکنان آموزش‌های لازم برای نگهداری این سیستم متحرک در آینده را ببینند. نرده و هوابندی اتاقهای چرخان هم چالش مهمی در این سیستم بود که با تا شدن نرده‌ها و همچنین با ایجاد تغییراتی در لبه باکس‌ها و کنار پنجره‌ها، مسئله هوابندی حل شد.
همچنین عقب‌نشینی سه متری سازه ی روی سطح زمین از قسمت زیرین، باعث شد که نور طبقات زیرزمین شامل فضاهای ورزشی و استخر، از آب‌نمایی شیشه‌ای تامین شود که به وسیله مجسمه‌های آینه‌ای، تلألوی این حوضچه را در خود منعکس می‌کنند. بازشوی مکعب‌ها به سمت سه درخت کاج موجود آنها را قاب گرفته و دید خوبی ایجاد می‌کنند.
ساختار داخلی خانه شریفی ها:
سه اتاق در خانه شریفیها با فشردن یک دکمه 90 درجه به سمت داخل یا خارج چرخش داشته و کیفیت فضایی متفاوتی را به وجود می‌آورند. هنگام حضور خورشید و در فصل گرم، باز و در فصل سرد بسته می‌شوند و تداعی‌گر حالت زمستان‌نشین و تابستان‌نشین در خانه‌های سنتی ایرانی هستند. هنگام بازبودن مکعب‌ها، فضای خانه بیشتر شده و نور بیشتری وارد و تهویه فضاها بهتر انجام می‌شود. خانه شریفیها در قسمت میانی خود یک وید مرکزی دارد که معمار در نظر داشته مانند یک حیاط مرکزی عمل کند بطوریکه ارتباط با آسمان را ایجاد کرده و نور را به داخل بکشاند؛ این وید خانه را به دو قسمت تقسیم کرده و برای عبور در طبقات بالاتر روی آن پلی معلق تعبیه شده است.
مشخصات فنی مهندسی پروژه خانه شریفیها:
دانش فنی و اجرایی در ساخت این پروژه بسیار حائز اهمیت بوده و طراحی معماری باید توانایی حل مشکلاتی چون ارتباطات، سازه، تعارضات حجمی، هوابندی و انتخاب مناسب تأسیسات مکانیکی را داشته باشد. برای ساخت این خانه سیستم سفارشی در سازه پیاده شده است. مصالح استفاده شده فولاد، میلگرد و بتن بوده و بار اصلی ساختمان روی تیرهای اتاق نشیمن می‌باشد.همچنین ساختمان با سیستم BMS هوشمند شده است.
طراحی نمای خانه شریفیها:
نسبت عرض خانه شریفیها مانند بیشتر خانه‌های تهران کم و باریک می‌باشد و معمار سعی کرده نمای دوبعدی را تبدیل به یک حجم سه‌بعدی کرده که قابلیت فضاسازی و استفاده بیشتر از نور روز را فراهم کند و هم چنین دید بیشتری به فضای باز ایجاد کرده که کیفیت بیشتری به زیستن در این خانه بخشیده است.
هزینه ساخت خانه شریفی ها:
هزینه طراحی و ساخت این پروژه با تجهیزات خاص، مصالح درجه یک و مبلمان برندهای معروف بیش از 10 میلیون دلار بوده است.
ایده چرخش و مسئله نورگیری:
طراحی خانه شریفیها حاصل مطالعات اقلیمی دقیق و تفکر مدرن طراح (علیرضا تغابنی) می‌باشد. ایده حرکت در نما، نمادی از تغییر احساس افراد بوده و به تعبیر معمار، خانه مثل آدم‌ها رفتار می‌کند، در هنگام سرما جمع و در گرما باز می‌شود. سه تراس مستقل خانه، بازتابی از جامعه و تعامل با شهر بوده که نیاز عملکردی کارفرما را پاسخ داده است. باز و بسته‌شدن خانه فضایی هیجان‌انگیز ایجاد کرده و به نمادی از خانه‌ی مدرن و اصیل در تهران معروف شده است.
مطالعات زمین شناختی:
طراح سازه پروژه خانه شریفیها معتقد است که شناخت صحیح بافت و رفتار خاک محل احداث ساختمان، اساسی‌ترین رکن طراحی سازه ساختمان است. به همین دلیل با حساسیتِ زیاد مطالعات دقیق زمین، بررسی زلزله‌شناسی و آزمایش‌های دقیقی در زمین این پروژه انجام شده است تا از پایداری ساختمان در برابر عوامل بارهای ثقلی، زلزله و باد اطمینان پیدا کند.
پایداری گود و پی:
یک ساختمان مقاوم نیازمند احداث فونداسیونی اصولی و وظیفه فونداسیون انتقال فشار و نیروی ستون‌ها به زمین است. نوع فونداسیون بر اساس نوع سازه و محل ساخت بنا متفاوت بوده و فونداسیون مناسب، تضمینی برای استقامت و پایداری ساختمان است. همچنین داده‌های زمین‌شناختی ضریب بالایی از اطمینان در طراحی پی ساختمان به همراه دارد.در پروژه خانه شریفیها از روش نیلینگ و انکراژ برای مقاوم سازی دیواره گود استفاده شده است.
سازه خانه شریفیها:
سازه، مجموعه‌ای از چند عضو متصل به هم است که برای نگهداری و انتقال نیرو، همچنین تحمل بارهایی که وارد می‌شود، ساخته شده است. شکل‌پذیری بالا، آرماتورگذاری استاندارد و رعایت دیتیل‌های خاصِ نواحی اتصال سازه از مهمترین مواردی است، که مستلزم رعایت است.
طراحی خانه شریفی ها توسط کنترلرهای چندگانه، ضریب اطمینان بالای پایداری، کیفیت و دوام ساختمان در شرایط سخت محیطی انجام شده و نظارت و کنترل سازه ها با بهره‌گیری از روش‌های استاندارد جوشکاری و کنترل کیفیت و انواع آزمایش‌های مخرب و غیرمخرب صورت گرفته است.
بازرسی چشمی VT، تست‌های مختلف اولتراسونیک UT، نفوذی PT و ذرات مغناطیسی MT، همچنین آزمایش‌های دقیق بتن، اکیپ‌های حرفه‌ای برای اسلامپ بتن و مقاومت در فاصله‌های 28 روزه و 90 روزه جهت اطمینان در پروژه خانه شریفیها انجام گرفته است. متریال مصرفی در اسکلت ساختمان خانه شریفیها مانند میلگرد، فولاد و بتن از کارخانه‌های معتبر داخل کشور تهیه شده است.
بنابراین پروژه خانه شریفیها علاوه بر طراحی بی‌نظیر و مدرن از جمله ساختمان‌هایی است که اصولی ساخته شده و مقاومت بالایی دارد.
تاسیسات خانه شریفی ها:
تاسیسات ساختمان از نیازهای اساسی هر ساختمان است و شرایط مطلوب را برای اسکان فراهم می‌کند. آسایش و آرامش افراد ساکنِ ساختمان در گرو تاسیسات باکیفیت و عملکرد عالی است. امروزه عملکرد رفاهی بالا در کنار بهینه‌سازی مصرف انرژی نیاز هر ساختمان مدرن و لوکس است.
در پروژه خانه شریفیها تاسیسات مکانیکی و الکتریکی روز دنیا به کار رفته است. چیلر و فن‌کویل از برند مطرح، دیگ با ظرفیت بهینه، تاسیسات آب‌رسانی و فاضلاب از بهترین متریال و سیستم اعلام و اطفاء حریق در تاسیسات خانه شریفیها به کار رفته است.
چرخش در پروژه خانه شریفیها:
معماری خانه شریفیها طبق پلان آزاد است که اتفاقا یکی از دلایل شهرت این پروژه می باشد. ایده دکتر علیرضا تغابنی در طراحی این خانه برگرفته از اقلیم و شرایط آب و هوایی است. منطقه دروس که در شمال تهران واقع شده است در تابستان آب و هوایی معتدل و برعکس در زمستان آب و هوایی سرد دارد. معمار با توجه به تنوع آب و هوایی منطقه تصمیم به طراحی ساختمانی انعطاف‌پذیر گرفته است.
علیرضا تغابنی معمار پروژه خانه شریفیها اشکال مختلف پنجره‌ها مانند مربع، مستطیل را کنار گذاشته و به طراحی احجام مکعبیِ قابل چرخش روی آورده است. فضاهای داخلی نیز در این احجام مکعبی در نظر گرفته شده است. بنابراین احجام فقط برای نماسازی به کار نرفته و کاربردی است.
در فصل زمستان احجام بسته با پنجره‌های کوچک و باریک بدون تراس است. در تابستان با چرخش 90 درجه احجام باز و تراس‌هایی وسیع و عمیق با پنجره‌هایی بزرگ دارد.
در واقع مشخصه اصلی این خانه انعطاف‌پذیری است. با حرکت احجامِ مکعبی، فضای داخلی و بیرونی تغییر می‌کند. می‌توان گفت علیرضا تغابنی معمار خانه شریفیها درونگرایی و برونگرایی را معیار سناریوی این خانه قرار داده است.
معماری و فضای داخلی پروژه خانه شریفیها:
خانه شریفیها در 1400 متر مربع و در هفت طبقه بنا شده. زیرزمین به سالن ورزشی و امکانات رفاهی اختصاص داده شده است. طبقه همکف پارکینگ و سرایداری قرار دارد، طبقه اول و دوم فضای خانوادگی شامل TV Room، نشیمن، سالن غذاخوری و… است. طبقه سوم و چهارم اتاقهای خواب، حمام و آشپزخانه و یک سالن دیگر قرار دارد.
نور طبقه زیرین که باشگاه و امکانات تفریحی در آن قرار دارد با صفحات شیشه‌ای تامین می‌شود. مجسمه‌های براقی که در این طبقه قرار گرفته است باعث تلالو و انعکاس نور شده و به زیبایی فضای داخلی افزوده است.
معماری داخلی خانه شریفیها سبک مدرن است. استفاده از وید و رنگ غالب سفید باعث شده فضای داخلی بزرگ‌تر به نظر برسد و زمانی که مکعب‌ها بسته می‌شوند، نور ساختمان از طریق نورگیر سقفی تامین می‌شود.
امکانات ویژه خانه شریفیها:
شهرت خانه شریفیها:
خانه شریفیها در سال 1392 توسط مجله معمار به عنوان پروژه برتر انتخاب گردید. در سال 2014 نیز برنده جایزه معتبر بین‌الملی معمار خاورمیانه شد و همچنین پربازدیدترین پروژه در وبسایت آرک دیلی شد. ساختمان شریفیها به دلیل امکانات و تکنولوژی‌های کم‌نظیر و به روزش بازتاب‌های زیادی در رسانه‌های داخلی و خارجی داشت.
یک قسمت از برنامه مشهور یک متر مربعِ شبکه CNN آمریکا به معرفی این خانه اختصاص داده شد. در این مستند دکتر تغابنی معمار پروژه حضور داشت و توضیحاتی راجع به پروژه ارائه داد.
جمع‌بندی:
Project specifications:
Location: Tehran, Iran
Date: 2013
Area: 1400 sqm
Status: Completed
Client: Farshad Sharifi Nikabadi (Vira Group)
Design: Alireza Taghaboni (NextOffice)
Construction: Imen Sazeh Fadak Co.
Revolving Rooms System: Bumat Company
Awards: 1st Place of Memar Award 1392
درباره معمار، دکتر علیرضا تغابنی:
علیرضا تغابنی متولد 1356 تهران و ورودی 1374 دانشگاه گیلان در رشته معماری بوده که پس از اتمام آن در 1381، با رتبه اول در آزمون دکتری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات پذیرفته شد و در سال 1386 آن را به اتمام رساند. بعد از حدود 8 سال فعالیت به‌عنوان مهندس مشاور در پروژه‌های مختلف، در سال 1383 بصورت مستقل به طراحی معماری پرداخت و در سال 1388 با حفظ امتیاز و مالکیت معنوی طرح‌های گذشته خود، “دفتر معماری دیگر" را پایه‌گذاری کرد و هم‌اکنون دفتر وی با این نام مشغول فعالیت است. حاصل این دوره هشت ساله، طراحی بیش از چهل پروژه و جوایز متعدد معماری بود که از جمله آنها می‌توان به دو بار رتبه اول در جایزه بزرگ معمار (ویلایی برای یک دوست در سال 1387 و ویلای امیر در سال 1390)، رتبه دوم جایزه بزرگ معمار (ویلای کوهسار در سال 1391)، رتبه اول مسابقه طراحی نما (ساختمان 93 تهرانپارس در سال 1388) و برنده نهایی در فستیوال معماری بارسلونا (ساختمان نظام مهندسی قزوین در سال 1390) اشاره کرد. یکی از آثار به یادماندی و تاثیرگذار تغابنی، خانه شریفیها در تهران است که در این مقاله به بررسی آن پرداخته شد.
او از سال 1381 به تدریس در دانشکده‌های مختلف معماری از جمله دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز و همچنین دانشگاه فردوسی مشهد مشغول بوده و نمایشگاه‌های انفرادی و جمعی نقاشی برگزار کرده است.
نظر مهندس علی حسنی نژاد مدیرعامل گروه ویرا در رابطه با پروژه های آتی:
امروزه ساختمان تنها یک سرپناه نیست، بلکه مکانیست برای آرامش، آسایش و فرار از دغدغه ها و هیاهوی روزمره، به گونه ای که اعضای خانواده بتوانند به آن پناه برده، در آن احساس آرامش کرده و در عین حال از به روزترین و بهترین امکانات و ویژگی ها بهره مند گردند.
با این حال در سطح شهر تهران حتی مناطق شمالی شهر با ساختمان هایی برخورد می کنیم که علیرغم اینکه کارفرما هزینه های زیادی متحمل شده اما پروژه تعریف مخصوص به خود را نداشته و کمتر خلاقیت و نوآوری در آنها دیده می شود. در کنار اهمیت موضوع منحصر به فرد بودن پروژه از لحاظ معماری، توجه به دو مولفه ی کیفیت مصالح و نیز دقت اجرای مهندسی، می تواند تغییرات بسیاری در ساختمان سازی پدید آورد. هر کدام از این سه مقوله به تنهایی نیاز به علم، تجربه و صرف هزینه دارد که سازندگان معتبر بایستی حتما نسبت به آنها توجه ویژه و کافی داشته باشند.
مجموعه ویرا به عنوان توسعه دهنده بناهای مدرن و فاخر همواره در تلاش است تا با تعریف و ساخت پروژه های منحصر به فرد و با کیفیت در راستای ارتقاء فرهنگ ساخت و ساز پیشتاز باشد.
سایت گروه ویرا: www.virabuilding.com