این نیمکت شهری، چیزی فراتر از یک عنصر ساده‌ی نشیمن در فضای عمومی است؛ آن را می‌توان تجسمی از پیوند میان کارکرد روزمره و هویت فرهنگی دانست.
بر روی بدنه‌ی سنگی این نیمکت، نقوش ظریف و رنگارنگ فرش سنتی ایرانی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که گویی نقش‌هایی از دل تاریخ بر پیکره‌ی سنگی فضا حک شده‌اند. چنین طراحی‌ای، ضمن حفظ سادگی و فرم مینیمال، توانسته جلوه‌ای معنادار به فضا ببخشد جایی که هر رهگذر ناخودآگاه با بخشی از میراث تصویری و نمادین ایران روبه‌رو می‌شود.
منبع: mohammadseymari