سریال «خانه سبز» یک قصه تلویزیونی جذاب محصول سال ۱۳۷۵ که تجربه‌ای متفاوت برای نسلی که هنوز هم با شنیدن نامش، لبخندی محو روی صورتشان می‌نشیند؛ بود. امروز در چیدانه به سراغ بررسی دکوراسیون این سریال رفته‌ایم.
آنچه این سریال را تا این اندازه در ذهن‌ها ماندگار کرد، فقط داستانش نبود بلکه دکوراسیون و طراحی خانه‌اش بود. خانه‌ای که حس زنده بودن داشت شبیه خانه‌های واقعی، نه دکورهای بی‌روح. رنگ سبز روشن دیوارها همان ابتدا به دل می‌نشست؛ نه سبزی تند و تجملی، بلکه سبزی آشتی‌کننده، گرم و خاکی. روی یکی از دیوارها آینه‌ای با قاب چوبی و طرح بته جقه ایرانی نصب است که هم هویت ایرانی را حفظ کرده و هم کاربردی است.
مبلمان چوبی خانه ساده و با چوب قهوه‌ای، هماهنگ با فضای صمیمی خانه انتخاب شده بود. نه خبری از زرق‌وبرق بود، نه اشیای اضافه؛ اما همه چیز سر جایش بود، بی‌تکلف و خودمانی. این خانه، مثل آدم‌هایش، باوقار و گرم بود.
اما در جزئیات، روح خانه موج می‌زد قاببندیهای چوبی، روی درها و قاب عکس‌های روی دیوار. انگار هر گوشه‌ی خانه بخشی از داستانی نانوشته بود. جالب اینکه همین قاببندیهای ساده‌ی در و دیوار که در آن زمان بی‌توجه می‌گذشتیم، حالا دوباره در طراحی‌های مدرن برگشته‌اند و اتفاقاً حسابی هم طرفدار دارند.