مرتضی حاجی آقامیری، رئيس کمیسیون فرش اتاق بازرگانی ایران: یکی از مشکلات اصلی، چالش‌های مربوط به تأمین مواد اولیه است. در برخی موارد، تهیه مواد اولیه وارداتی مانند ابریشم با موانع و محدودیت‌هایی همراه است که بر تداوم و کیفیت تولید تأثیر منفی می‌گذارد. در بازار فرش ایران، به‌ندرت فرش‌های چینی دیده می‌شود و بیشتر نمونه‌های وارداتی، فرش‌های افغانستانی هستند که به صورت غیررسمی و قاچاق وارد کشور می‌شوند. دلیل کاهش حضور چین در صنعت فرش، تغییر اولویت نیروی کار و کاهش سودآوری این بخش در آن کشور است. کشورهای هند، نپال، پاکستان، افغانستان و ترکیه به‌عنوان رقبا و بازیگران مهم در بازار فرش در جهان مطرح هستند و سهم قابل توجهی در این صنعت دارند.سال گذشته روند کاهش صادرات متوقف شد و میزان صادرات تقریباً مشابه سال ۱۴۰۲ باقی ماند. به طور دقیق، در سال ۱۴۰۲ صادرات حدود ۳۹ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار بود و در سال ۱۴۰۳ به ۴۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار رسید.
براساس این گزارش، صنعت فرش ایران که زمانی یکی از ستون‌های مهم اقتصاد و نماد هنری کشور بود، امروز با مجموعه‌ای از مشکلات ساختاری و مدیریتی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
منبع: تجارت نیوز