خانه تاریخی لنگرود تبدیل به پارکینگ شد

خانه تاریخی لنگرود تبدیل به پارکینگ شد

امروز در خبری ناراحت‌کننده برخی اخبار مدعی شدند که این خانه تاریخی به پارکینگ تبدیل شده! حیف از این همه زیبایی..

چسب سپید آرنگ

به خانه مدیری لنگرود که نگاه می‌کنید، انگار معماری اصیل گیلان را می‌بینید. خانه تاریخی خاندان مدیری احتمالا مربوط به اواخر دوره قاجار است؛ خانه‌ای که در تصاویر تاریخی شهر لنگرود می‌توان رد و نشان آن را دید. این خانه با ساختار معماری منطقه گیلان، دارای تزیینات معماری ارزشمند از جمله پنجره‌ها، تزیینات معماری و گچ‌بری‌ها بود.


دیدگاه کاربران
باران در تاریخ 13 اردیبهشت 1404
میتونست تبدیل به یه مکان گردشگری بشه تا آیندگان با آثار باستانی وهنر معماری گذشته آشنا بشن افسوس وصد افسوس برای بعدها چیزی به یادگار نگذاشتندهمیشه آرزو داشتم ازکنارش رد میشوم داخل خونه وحیاطش رو ببینم 😔😔😔
احمد در تاریخ 13 اردیبهشت 1404
غریبه‌هایی با تیشه در دست بر تن تاریخ ما زدند... خانه‌ای که روزگاری صدای خنده و زندگی در آن می‌پیچید، امروز صدای بوق ماشین‌ها را می‌شنود. خانه‌ای که پنجره‌هایش رو به تاریخ باز می‌شد، حالا رو به دود و آلودگی بسته شده. اینجا خانه تاریخی خاندان مدیری است، در قلب لنگرود، در دل گیلان، که بی‌رحمانه به پارکینگ بدل شد؛ به مکانی بی‌هویت، بی‌روح، بی‌ریشه. چه بر سر ما آمده است که ریشه‌هایمان را با دستان خود می‌بُریم؟ آن پنجره‌های مشبک، آن گچ‌بری‌های نفیس، آن تزیینات چوبی که روایتگر سلیقه و اصالت گیلانی بودند، حالا زیر چرخ ماشین‌ها له می‌شوند. نه یک خانه، که تکه‌ای از خاطره جمعی ما، از هویت ما، از فرهنگ ما نابود شد. مگر می‌شود در شهری که هنوز بوی باران و چوب نم‌خورده در کوچه‌هایش جاری است، چنین خیانتی بی‌صدا اتفاق بیفتد؟ بی‌گمان، تنها دستانی ناآشنا با این خاک و بیگانه با جانِ مردم گیلان، می‌توانند مجوز چنین جنایتی را صادر کنند. غیربومی‌هایی که نه صدای دل‌تنگی دیوارها را می‌فهمند، نه مفهوم ریشه را می‌دانند. آن‌ها نمی‌دانند که در گیلان، خانه فقط چهار دیواری نیست؛ روایت است، شعر است، تاریخ است. خانه‌های ما، خاطرات ما هستند. ما نه فقط خواهان بازسازی این خانه هستیم، که خواهان پاسخگویی و محاکمه مسئولان سهل‌انگاریم. مسببان این فاجعه باید جریمه شوند. باید بدانند که تخریب تاریخ، تخریب آینده است. ویرانی امروز، شرمساری فرداست. خانه مدیری باید دوباره بایستد. برپا شود. چون مایه آبروی یک شهر بود. چون آیینه‌ای بود از گذشته‌ای که بی‌آن، آینده‌مان هم رنگ می‌بازد. تا فراموش نکنیم، و تا دیگر کسی جرات نکند چنین تیشه‌ای به ریشه بزند...
دلسوز در تاریخ 14 اردیبهشت 1404
آقای جوادیان شمابایدجوابگوباشیدبخاطرمنفعت خودتون به دل تاریخ لنگرودزیبازدید
محقق در تاریخ 16 اردیبهشت 1404
افسوس..صدافسوس...لنگرود زیبای من..چه بر سد رودخانه ی زیبایت، بناهای تاریخی و هویتت می آورند....
محقق در تاریخ 16 اردیبهشت 1404
افسوس
لنگرود در تاریخ 16 اردیبهشت 1404
واقعا اونا که مجوز تخریب دادن با محاکمه شونهمه م
لنگرودی در تاریخ 16 اردیبهشت 1404
اونا که مجوز تخریب دادن محاکه شون
لنگرودی در تاریخ 16 اردیبهشت 1404
میترسم یه روزی از خواب شم ببینم پل خشت تخریب شد
لنگرود در تاریخ 16 اردیبهشت 1404
چند مگیرن تا پل خشتی تخریب کنم
آذر در تاریخ 17 اردیبهشت 1404
آخیشششش چقد دلم سوخت حیف این همه هنر ، همیشه دلم‌میخواست داخلشو ببینم ، واقعا ساختمان پر ابهت و جذابی بود با اینکه خیلی قدیمی بود ولی بازم ابهت خودشو حفط کرده بود، چقد جای یه مدیر با کفایت تو شهرمون خالیه

ثبت دیدگاه