با توجه به واکنش‌های متفاوتی که فیلم «پیرپسر» در روزهای اخیر داشته، امروز در چیدانه به سراغ یکی از لوکیشن‌های جالب توجه آن رفته‌ایم؛ آشپزخانه‌ای که انگار ادامه‌ای از فضای ذهنی شخصیت‌هاست.
با هم ببینیم:
کف‌پوش آشپزخانه با سرامیک‌هایی با طرح شلوغ، حس بی‌قراری و شلوغی ذهن را القا می‌کند. کاشی‌های بین کابینتی، مربع‌های سفید قدیمی‌اند که یادآور خانه‌های دهه‌های قبل هستند؛ ساده، سرد و بدون تزئینات. کابینت‌ها هم از جنس فلز و با رنگ‌های خنثی، فضای صنعتی و بی‌روحی به فضا داده‌اند. نورپردازیِ کم و محدود، نه‌تنها به حال‌وهوای تاریک و سنگین فیلم وفادار مانده، بلکه به‌نوعی فضای خفقان‌آور و بسته‌ی ذهنی شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد. اینجا خبری از گرمای نور یا رنگ‌های زنده نیست؛ همه چیز کنترل‌شده، خاموش و در خدمت روایت است.