در جنوبغربی تهران، میان خیابانهای شلوغ و گذر زمان، محلهای به نام شهرنو روزگاری تصویری متفاوت از پایتخت را در خود جای داده بود. این محله که به «قلعه زاهدی» نیز مشهور بود، در دهههای چهل و پنجاه خورشیدی یکی از پرحرف و حدیثترین نقاط تهران بود؛ جایی که جرم و جنایت، شلوغی و رفتوآمدهای پررنگ، زندگی زیرزمینی و پررمز و راز آن را شکل میداد.
شهرنو پر بود از نقاط مهم و خاطرهانگیز؛ پارک رازی که محل تفریح اهالی بود، سینما فرخ و دیگر سینماهای کوچک و بزرگ که شور و حال خاصی به شبهای محله میدادند، بازارچههای شلوغ و دکههای قدیمی که هر گوشه آن حکایت زندگی روزمره را بازگو میکرد. کوچهها و خانههای شهرنو پر از داستانهای تلخ و شیرین، خنده و هیاهو، صدای پای کودکان و صدای گفتوگوی بزرگترها بود.
منبع: tehrangardi_irangardi