در یکی از هتل‌های سنتی اصفهان، اتاقی هست که به‌سختی می‌توان از آن دل کند؛ اتاق عروس، با معماری سنتی، شیشه‌های رنگی و جزئیاتی که گویی از دل تاریخ بیرون آمده‌اند.
نور که از شیشه‌های رنگارنگ عبور می‌کند، طرحی شاعرانه بر دیوار و زمین می‌اندازد. طاق‌های قوس‌دار، گچ‌بری‌های دستی، و چیدمانی ساده اما دلنشین، فضایی خلق کرده‌اند که انگار نه یک اتاق، بلکه یک تکه از گذشته است؛ گذشته‌ای اصیل، با تمام ظرافت‌ها و لطافت‌های معماری ایرانی.