«حیاطی زیر درختان لانگان» خانه‌ای یک‌طبقه و استودیویی خلاقانه در دل پردیس کالج هوآگوآنگ در شهر چوان‌ژو است که با هدف حفظ کامل پوشش درختان لانگان طراحی شده است. این بنا با الهام از طبیعت اطراف و با ترکیبی از فضاهای معماری پراکنده، حول یک حیاط مرکزی دایره‌ای شکل گرفته است. این نوع معماری مانع از قطع درختان شده است چیزی که در ایران نیز باید به آن بیشتر توجه کرد!
خانه و استودیوی «حیاطی زیر درختان لانگان» که در محوطه کالج حرفه‌ای هوآگوآنگ در شهر چوان‌ژو ساخته شده، اقامتگاهی برای یک مدیر گالری حوزه عکاسی است. این محوطه در گوشه‌ی دنجی از محوطه پردیس واقع شده و ویژگی کلیدی آن، حضور بیشه‌ی سرسبزی از درختان لانگان است. طراحی پروژه با یک ایده‌ی ساده آغاز شد: حفظ تک‌تک درختان موجود، طوری که ساختمان و محیط پیرامون آن در رابطه‌ای هم‌زیستی با هم شکل بگیرند.
حجم‌های ساختمانی طوری میان درختان توزیع شده‌اند که با الگوی طبیعی جایگیری درختان هماهنگ باشند و به شکلی رشد کرده‌اند که شبیه شاخه‌های درخت به سمت بیرون گسترده شده‌اند. پنج بخش اصلی شامل آشپزخانه‌ی باز با فضای غذاخوری، استودیو، اتاق چای و دو اتاق خواب می‌شود که با یک راهروی دایره‌ای به هم متصل شده‌اند. این حلقه‌ی ارتباطی، حیاط مرکزی دایره‌شکل و حیاط‌های جانبی با اشکال و اندازه‌های متنوع را در بر می‌گیرد.
رابطه بین ساختمان و محیط پیرامون نه تنها بر پایه وضعیت طبیعی محوطه (مانند مسیرهای دسترسی و جهت‌گیری نور) بلکه بر پایه نیازهای عملکردی خانه هم تعریف شده است. این ویژگی‌ها موجب شده‌اند هر حیاط، شخصیت منحصربه‌فردی داشته باشد. حیاط ورودی در سمت شمال، مجاور یک مسیر داخل پردیس قرار دارد و با سایه‌بان معلق ورودی و حجم عمودی محفظه‌ی دستگاه تهویه مطبوع روی تراس سقف مشخص شده است. استودیو رو به حیاطی آرام با مقیاس کوچک است که پشت آن دیوار محکمی قرار گرفته است.
اتاق چای به باغی خطی کنار دیوار حائل در لبه شرقی محوطه باز می‌شود. حیاط بین دو اتاق خواب به سمت جنوب گشوده شده و پشت پنجره سراسری اتاق غذاخوری، وسیع‌ترین حیاط قرار گرفته که رو به جنوب‌غربی است. در این حیاط، پله‌هایی مستقیم به تراس سقف منتهی می‌شود.
در این ترکیب به‌ظاهر تصادفی و نامنظم، حیاط دایره‌ایِ مرکزی مانند یک هسته‌ی کانونی عمل می‌کند. ردیفی از شش پنجره عمودی در راهرو، امکان دید متقاطع به فضاهای داخلی خانه را فراهم کرده است. در نهایت، تراس سقف، سطحی را که ساختمان اشغال کرده بود دوباره به طبیعت بازمی‌گرداند و افراد را به نزدیکی تاج درختان می‌برد. در فصلی که میوه‌های لانگان رسیده‌اند، می‌توان به راحتی دست دراز کرد و میوه‌ها را از درخت چید.
پیش از آغاز طراحی، فاصله بین تنه‌ی هر دو درخت با دقت اندازه‌گیری شد و موقعیت دقیق هر درخت با استفاده از هندسه‌ی مثلثی روی نقشه مشخص شد. این داده‌ها پایه و اساس طراحی طرح شدند و تنظیمات نهایی، پس از مشخص شدن خطوط ساخت در محل انجام شد.
این خانه‌ی یک‌طبقه با ساده‌ترین و اقتصادی‌ترین روش سازه‌ای (دیوارهای باربر و سقف تخت بتنی) ساخته شده است. مصالح اصلی از رایج‌ترین و در دسترس‌ترین مواد محلی انتخاب شده‌اند: دیوارهای سفید در داخل و خارج، کف سیمانی داخلی، آجرهای خاکستری در حیاط‌ها و سنگریزه‌هایی با رنگ مشابه میوه لانگان در گلدان‌های درختان و تراس سقف. در این پروژه، درختان لانگان نقش شخصیت اصلی حیاط‌ها را دارند و ساختمان مانند ظرف‌هایی است که این درختان را در خود جای داده است. ارتفاع متفاوت گلدان‌ها هم بیانگر توپوگرافی طبیعی زمین است. دیوارهای سفید مانند بوم‌هایی هستند که سایه‌ی درختان بر آن‌ها نقش می‌بندد و این سایه‌ها در طول روز مدام در حال تغییر هستند.
این اقامتگاه نه‌تنها فضای زندگی خصوصی برای این مدیر گالری و همسرش فراهم می‌کند، بلکه محلی است برای همکاری و تعامل با سایر هنرمندان و همکاران. دیوارهای کوتاه اطراف برای حفظ حریم خصوصی در نظر گرفته شده‌اند، اما آگاهانه دید به بیرون را به‌طور کامل مسدود نمی‌کنند. از این رو، خانه‌ی «حیاطی زیر درختان لانگان» به یکی از چشم‌اندازهای جذاب پردیس تبدیل شده و توجه دانشجویان و اساتید را به خود جلب می‌کند تا از آن بازدید کنند و به اکتشاف بپردازند.
منبع: فرادید