یک ساختمان برای هر هدفی که ساخته می شود و برای هر زمینه ای که مورد استفاده قرار می گیرد، باید به بهترین شکل ممکن دیده شود. تمامی قسمت های یک بنا، از فضا های داخلی گرفته تا فضا های بیرونی، همگی باید با هم هماهنگ بوده و یک مجموعه زیبا و کامل را به معرض نمایش بگذارد. طراحی و معماری فضاها و محوطه‌های بیرونی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. یک ساختمان ابتدا از نمای بیرونی دیده می‌شود و این بخش است که تاثیر اولیه را روی بازدید کنندگان می‌گذارد.
به همین دلیل نیز امروزه بیش تر از قبل شاهد توجه و تمرکز به طراحی فضا های بیرونی یک سازه هستیم. به نوعی می توان گفت طراحی نمای بیرونی یک ساختمان به همان اندازه که طراحی و نمای داخلی آن اهمیت دارد، ارزش و اهمیت پیدا کرده است. در دل سازه‌ای گنبدی‌شکل، ساخته‌شده از متریال‌های پایدار و دوستدار طبیعت، یک اینستالیشن آبی متفاوت، نفسِ فضا را در دست گرفته است. جریان آب با دقتی وسواس‌گونه طراحی شده و بر سطحی پوشیده از رنگ ابرآب‌گریز (superhydrophobic)، چنان روان است که انگار جیوه بر زمین جاری‌ست، نه آب.
این ترکیب هنرمندانه از طراحی دقیق، مصالح هوشمند و بازی نور و حرکت، نشان می‌دهد که چطور می‌توان با ساده‌ترین عناصر، تجربه‌ای عمیق و شاعرانه ساخت. بازدیدکننده بی‌اختیار درگیر زیبایی آرام آن می‌شود؛ زیبایی‌ای که حس لمس‌ناپذیر طبیعت را به نمایش می‌گذارد.