روستای کهن ۲۵۰۰ساله در آغوش خلیجفارس، جایی است که زندگی مردمانش با موج و دریا آمیخته شده است. «بستانو» یک بندر کوچک در دل جنوب و پناه آرام برای مردم خسته از روزمرگی و دغدغههای زندگی است. اینجا درهای پشتی خانهها رو به دریا باز میشوند؛ به پلههایی که به ساحل میرسند. به افقی بیپایان که طلوع و غروبش همیشه زیباست. خلیجفارس برای مردم بستانو آغوش مهربان مادرانهای است که قرنها ساکنانش را در دل خود جا داده است.
صدای زندگی محمد بحری، از اهالی بستانو با ۳۴سال سن حالا بیشتر از هر چیز، صدای موج را صدای زندگی میداند. او صاحب یک رستوران کوچک غذاهای دریایی کنار ساحل است؛ جایی که از صبح تا شب، بوی ماهی تازه و ادویههای محلی در هوای نمدار جنوب میپیچد. میگوید: «مشتریهایم بیشتر مسافران غیربومی هستند که اسم بستانو را از شبکههای اجتماعی شنیدهاند.»
نزدیکترین بندر به خلیجفارس بندر بستانو از توابع شهرستان پارسیان در هرمزگان و نخستین و نزدیکترین بندر به ساحل از نظر فاصله تا مرکز شهر است. بندر بستانو دارای ساحلی زیبا به شکل نیمکره است که به روستا نمای خاصی میبخشد. از هر جای روستای بستانو میتوان خلیجفارس را دید.
مردم از دریا روزی میگیرند بیشتر مردم بستانو از دریا روزی میگیرند. ۹۰درصد به ماهیگیری مشغولند و باقی هم با لنجها، تجارت دریایی با کشورهای عربی مثل امارات و عمان دارند. در سالهای اخیر گردشگران بیشتری راهی بستانو شدهاند. این روستای کوچک حالا به مقصد جدیدی برای سفرهای جنوب تبدیل شدهاست.
زندگی با نمای خلیجفارس
محمد بحری درگفتوگو با همشهری طوری از دریا حرف میزند که انگار از خانوادهاش میگوید: «برای ما دریا فراتر از تصور است. وقتی دلتنگیم، عصبانی هستیم، وقتی حرفی برای گفتن نداریم، به دریا پناه میبریم.» محمد از خانهای میگوید که به تازگی در یکی از ویدئوهای اینستاگرامی وایرال شده است: «خانه پدری همسرم است. نمای بینظیر رو به خلیجفارس دارد؛ 4 تا ۵متری از سطح دریا بالاتر است. از پاییز تا بهار سال بعد و در روزهایی که زور گرمای هوا کمتر است، بیشتر وقتمان را روی تراسمانندی، زیر سایهبان رو به دریا میگذرانیم. صحبت میکنیم، چای میخوریم و گاهی فقط ساکت مینشینیم و به حرفهای دریا گوش میدهیم. این خانه برای ما ویلای ساحلی نیست؛ خانه و پناهگاهی است که حیات پشتی آن به دریا راه دارد.»
به دریا اعتماد داریم او درباره نگرانیهایی که در فضای مجازی از سوی مخاطبان مطرح شده با لبخند جواب میدهد: «برخی گفتند خانههایی که درهای پشتیشان به دریا باز میشود ترسناک هستند یا برای بچهها خطر دارند. بچههای بستانو از کودکی شنا یاد میگیرند و آب برای ما غریبه نیست. درهای خانههایمان به دریا باز میشود، چون ما به دریا اعتماد داریم. دریا هم گاه بیقرار میشود اما خشمگین نه؛ حتی در روزهای توفانی هم سخاوتمند و مهربان است. آنقدر به دریا نزدیکیم که یاد گرفتهایم چطور با آن رفتار کنیم.»