فضاهای مسکونی: غرب تهران، محله شهرزیبا، واقع در بلوار تعاون، منزل مخاطب عزیزمان فهیمه رمضانخانی. نمای خانه، مانند اکثر نماهای شهر، ساده و معمولی است. با توجه به نوع بنا که ساختمانی 4طبقه و بدون آسانسور است، می‌شود حدس زد خانهای 10،12 سال ساخت است. با خوشامدگویی خواهر فهیمه، وارد منزل شدم. همانطور که نگاهی به کلیت دکوراسیون آپارتمان ایرانی آن ها می‌کردم، با شربتی گوارا همراه برشی از لیمو که بر لبه لیوان خودنمایی می‌کرد، پذیرایی شدم. با وارد شدن فهیمه و بعد از سلام و احوالپرسی، گپ دوستانه‌مان را آغاز کردیم. فهیمه همراه همسر و دختر 4 ساله‌اش آوین، در این خانه زندگی می‌کند. رشته تحصیلی او معماری و همسرش برنامه‌نویسی است. از وی خواستم، درباره خانه‌اش برای‌مان بگوید. فهیمه اینطور شروع کرد: «خانه‌مان استیجاری و حدود 3 سال است در اینجا زندگی می‌کنیم. به دلیل اینکه با محله و صاحبخانه مشکلی ندارم، قرارداد را تمدید کردم. به همین منظور دست به تغییرات کوچکی زدم تا بتوانم در این مدت از گوشه‌گوشه خانه، استفاده‌ای بهینه داشته باشم. متراژ خانه‌مان 83 مترمربع و دو خوابه است. یک هال و پذیرایی ال‌شکل داریم که به دلیل نوع پلان خانه، به سختی موفق به چیدمانش شدیم.
«همانطور که در ابتدا اشاره کردم، نحوه طراحی پلان را دوست نداشتم. قسمت مجاور آشپزخانه به شکل دالانی طراحی شده است که مناسب فضای نشیمن و پذیرایی نیست؛ به این منظور از این قسمت به عنوان فضای ناهارخوری استفاده کردم. یکی از دلایل انتخاب مبل راحتی ال‌شکل، این بود که بتوانم به‌راحتی آن را جابه‌جا کنم. سعی کردم آن را کوچک انتخاب کنم تا علاوه بر تقسیم کردن فضا توسط مبل راحتی، مسیر تردد را کاملا باز بگذارم. همچنین برای جدا کردن فضای خصوصی از نشیمن، از ریشه‌های سنتی استفاده کردم. این ریشه را هم از قلهک خریدم.»
«مهم‌ترین علتی که از شما دعوت کردم به اینجا بیایید، این بود که می‌خواستم از طریق مجله «منزل» به مردم بگویم در خانه استیجاری هم می‌توان راحت و شیک زندگی کرد. وقتی دیدم زمان اجاره‌نشینی من مشخص نیست، تصمیم گرفتم با خرید مبلمانی مناسب برای محل زندگی‌ام، آن را زیبا و دوست‌داشتنی‌تر کنم. از اینکه به خاطر یک موضوع، خودم را از بقیه لذت‌ها محروم کنم، حس خوشایندی نداشتم. ناگفته نماند همسرم در این مورد دستم را بازگذاشت و کار را به خودم واگذار کرد. وقتی وارد خانه جدید شدم، شروع به خرید لوازم کردم. حدود 3 ماه زمان برد تا مبلمان و سفارش‌های چوب آماده شدند. عجله‌ای در خرید اکسسوری‌ها نداشتم و عناصری مانند آباژور و تابلوها را هم کمکم به محیط اضافه کردم؛ چون هم بودجه کافی نداشتم و هم فرصت مناسب مهیا نمی‌شد تا در زمان محدود خانه‌ام را دکور کنم. ناگفته نماند علاقه شدیدی به خرید کردن دارم. ترجیح می‌دهم در اواقات فراغت با آرامش خاطر برای خرید بقیه کالاهای مورد نیاز بروم. یکی از توصیه‌هایی که میتوانم به مخاطبان «منزل» داشته باشم، این است که اگر مانند من مستاجر هستند، سراغ خرید مبلمانی بروند که قیمت خیلی زیادی ندارند تا اگر بر اثر اسباب‌کشی لوازم‌شان صدمه دیدند، نگران نشوند و اگر مبلمان مناسب منزل جدیدشان نبود، بتوانند به‌راحتی آن را عوض کنند.»
او ادامه می‌دهد: «به نظر من نباید تمام عناصر یک مبلمان، ثابت باشد و باید به‌راحتی بتوان اجزای آن را جابه‌جا کرد؛ بدون اینکه آشفتگی در منزل به‌وجود بیاید. به همین منظور از چوب به عنوان متریال اصلی در مبلمانم استفاده کردم. حساسیت ویژه‌ای داشتم که مبلمانم از یک متریال و رنگ انتخاب شوند تا در زمان نیاز، به‌راحتی بتوانم عناصر دیگری را در کنارشان قرار دهم؛ مثلا عسلی‌های کنار تخت را به قسمت ناهارخوری آوردم و از آن به عنوان پایه‌ای برای آباژور استفاده کردم. همچنین نیمکت میز غذاخوری را در گوشه هال و کنار کتابخانه جای دادم و با این کار فضای دنجی برای مطالعه ایجاد کردم. البته تهیه این کمد همراه کتابخانه هم داستان خودش را دارد. کمددیواری‌ام کوچک بود و نیاز به فضای بیشتری برای جای دادن وسایلم داشتم، برای این منظور کمدی سفارش دادم تا به‌راحتی قابل حرکت باشد. کمد از 3تکه جدا از هم ساخته شده و به‌راحتی جابه‌جا می‌شود.»
می‌شود گفت سبک غالب دکوراسیون خانه، مدرن است. به گفته فهیمه سبک مدرن، انتخاب مناسبی برای زندگی در آپارتمان‌های صنعتی و کوچک است؛ البته او یادآوری می‌کند که علاقه زیادی به سبک مینیمال دارد، ولی به دلیل داشتن بچه و نوع زندگی ایرانی نمی‌تواند از این سبک به طور کامل بهره ببرد. از نظر او، محل زندگی انسان باید به دور از شلوغی باشد. او می‌گوید: «سبک کلاسیک را دوست ندارم. به نظر من سبک کلاسیک باید در خانهای با پلان و ساختار کلاسیک استفاده شود؛ خانهای با سقف بلند و فضاهای بزرگ؛ تا وقتی یک دست مبل کلاسیک با تاج‌های بلند در فضا قرار می‌گیرد، فضا دچار خفگی نشود. همچنین رنگ‌ها و نقش و نگارهای شلوغ و منبت‌کاری شده، مختص خانه‌هایی با ساختار و معماری کلاسیک هستند؛ نه آپارتمان‌های نقلی و کارمندی.»
با توجه به اینکه سبک غالب خانه مدرن است، ولی این دلیل خوبی برای غافل شدن از هنر دست ایرانی نیست. به این منظور سعی کردم علاوه بر فرش ایرانی، از صنایع دستی کوچک هم در منزلم استفاده کنم. به نظر من در خانه هر یک از ما، باید فرش دستبافت ایرانی چشم‌نوازی کند؛ حتی شده یک قالیچه کوچک. من علاقه‌ای به سرامیک‌های کف نداشتم؛ به همین علت، فرشی 9 متری برای پوشش کف تهیه کردم. همچنین به دلیل دور بودن از طبیعت و نداشتن دید مناسب از خانه به بیرون، سعی کردم از گیاهان محبوبم مانند بونسای، گل‌ناز، نخل‌اریکا و شویدی در فضای خانه استفاده کنم.
میزان رنگ تیره در بدنه اصلی مبلمان، باعث شد از رنگ‌هایی استفاده کنم که علاوه بر پویا کردن فضا، مبل‌ها را شکیل‌تر نمایان کند. رنگ‌های بژ و زرشکی، درخشش خاصی دارند؛ رنگ‌هایی که به نظر من در کنار چوب، جلوه‌ای ویژه پدید می‌آورند. از رنگ سفید به عنوان رنگی خنثی استفاده کردم. همچنین برای بهتر دیده شدن اکسسوری‌ها در میان رنگ‌های گرم و تیره، آنها را هم به رنگ سفید انتخاب کردم.
«توجه داشته باشید وقتی برای خرید به مغازه و فروشگاه‌های مبلمان می‌روید، حتما اندازه‌های مبلمان دلخواه‌تان را با خود ببرید؛ چون به دلیل بزرگ بودن فضای نمایشگاه، مبلمان کوچک‌تر از اندازه واقعی‌اش دیده می‌شود. در نتیجه این امکان وجود دارد مبلی را خریداری کنید که با متراژ منزل‌تان هماهنگ نباشد.» توصیه دیگری که فهیمه برای مخاطبان منزل دارد، این است که از مبلمان ایرانی استفاده کنند. او می‌گوید: «می‌توان با قیمت خیلی کمتر به جای استفاده از مبل‌های خارجی، از مبل‌های ایرانی با کیفیت بالا استفاده کرد.» او دوباره تاکید می‌کند: «به دلیل مستاجر بودن خودمان را از داشتن دکور زیبا با هزینه کم محروم نکنیم.»
او می‌گوید: «خیلی به دنبال مبلمانی با ابعاد کوچک و قیمت مناسب گشتم تا بتوانم دکوری با کمترین هزینه و کارایی بالا داشته باشم. هزینه خرید کمد و کتابخانه همراه میز تلویزیون و کنسول که در قسمت ناهارخوری است، حدود 2 و نیم میلیون تومان شده است. این وسایل را از حسن‌آباد تهیه کردم. برای مبلمان و سرویس‌خواب و میز ناهارخوری همراه میز وسط، حدود 6 میلیون تومان هزینه کردم. این وسایل را از یافت‌آباد خریدم. فرش و قالیچه را از بازار بزرگ به قیمت 4 میلیون تومان تهیه کردم. وسایل روشنایی مانند لوستر و آباژورها را هم از تجریش گالری طبیعت به قیمت یک میلیون تومان خریدم و تمام پرده‌های منزل حدود یک میلیون تومان شده است؛ البته این قیمت‌ها برای 2 تا 3 سال پیش است که با راکد بودن بازار، اگر ارزان‌تر نشده باشند، گران‌تر هم نشده‌اند.
اگر شما هم خانه زیبا با دکوراسیون متفاوت دارید، برای سوژه تور خانه گردی نمونه عکس فضاهای منزل خود را برای ما ارسال کنید تلگرام چیدانه ۰۹۳۸۸۵۴۷۱۴۰
منبع: مجله منزل | نویسنده: سمیه منوچهری | عکاس: امیر صادقی