نمای دانشکده هنر و معماری دانشگاه اصفهان، روایت زندهای از تداوم تاریخ در دل آموزش معاصر است؛ جایی که معماری نه فقط موضوع درس، بلکه خود کلاس درس است. این بنا با سکوت و وقار خود، پیش از هر توضیحی، مخاطب را به تماشا و تأمل دعوت میکند.
آجرهای گرم و یکدست، قوسهای عمیق و گنبدی که با تناسبی کمنظیر بر حجم بنا نشسته، ترکیبی استثنایی از سادگی و شکوه را شکل دادهاند. هر نما، بازی دقیقی از نور و سایه است و هر جزئیات، یادآور خرد معماری ایرانی در استفاده از فرم، مصالح و هندسه. این ساختمان نهتنها فوقالعاده زیباست، بلکه نمونهای کمتکرار از پیوند اصالت تاریخی با کاربری امروزین به شمار میآید؛ بنایی که هنوز هم الهامبخش نگاه معماران فرداست.