خانههای قدیمی مادربزرگها همیشه پر از حس نوستالژی و خاطره بودند. تلویزیون رنگی کوچک با دکمههای چرخانش، مرکز توجه اتاق بود و تصویرهایش گرمای جمع خانوادگی را کامل میکرد. کنار آن، تلفن شمارهگردان با صدای خاص زنگش نشانهی ارتباط در روزگاری آرامتر بود.
ساعت دیواری روی طاقچه، تیکتاکی دلنشین داشت و گذر زمان را به یاد میآورد. میز تلویزیون قفلدار هم با شیشههای دودی و کلید کوچکش از اشیای باارزش خانه محافظت میکرد. هرکدام از این وسایل ساده، بخشی از دکور نوستالژیک و اصیل خانههای ایرانی پیش از دوران مدرن را زنده میکنند.