در سریال خاطرهانگیز من مستاجرم، با شخصیتی دوستداشتنی به نام زمانهخانم آشنا میشویم؛ پیرزنی که پس از سالها از خارج کشور به تهران بازمیگردد. او مالک ساختمانی پنجواحدی در پایتخت است و در بدو ورود، در فرودگاه با پسری به نام مسعود آشنا میشود که او را تا خانهاش همراهی میکند. اما در بازگشت، متوجه میشود مباشرش خانه را بدون اطلاعش اجاره داده است!
امروز نگاهی انداختهایم به دکوراسیون خانهی صمیمی زمانهخانم؛ فضایی گرم و کلاسیک با ترکیب رنگ طلایی و کرم که در کنار صندلیهای چوبی، حس نوستالژی را تداعی میکند. استفاده از اکسسوریهای قدیمی، فرشها و پردههای سنتی، حالوهوای دهه ۷۰ و ۸۰ ایران را زنده کرده و به فضا اصالت و آرامش بخشیده است.
در خانهی زمانهخانم، هرچند اتاقها بزرگ و مجلل نبودند، اما سرشار از صفا، سادگی و حس زندگی بودند.