در خانههای قدیمی، حیاط فقط فضایی میان دیوارها نبود؛ جان خانه بود. جایی که صبحها با صدای شرشر آب حوض و بوی نان تازه زنده میشد، و عصرها با سایهی درخت توت و صدای سماور، آرام میگرفت.کودکان در اطراف حوض بازی میکردند، مادرها روی تخت چوبی کنار باغچه نخ میریسیدند یا چای مینوشیدند، و شبها جمع خانوادگی زیر آسمان پرستاره شکل میگرفت.این حیاطها، پیوندی میان خانه و طبیعت بودند؛ فضایی که زندگی در آن ساده بود، اما سرشار از معنا و صمیمیت.
در ادامه، 20 نمونه حیاط ایرانی را تماشا میکنیم؛ فضاهایی خاطرهانگیز و چشمنواز که زیباییشان روح خانههای قدیمی را زنده میکند: