کتابخانه مرکزی دانشگاه جندی‌شاپور اهواز، یکی از بناهای شاخص دانشگاهی ایران است که به دستور اشرف پهلوی طراحی و ساخته شد. این پروژه در اوایل دهه ۱۳۵۰ شمسی (دهه ۱۹۷۰ میلادی) آغاز شد و هدف از آن نه تنها تأمین فضای مطالعه و نگهداری منابع علمی، بلکه ایجاد نمادی از پیشرفت فرهنگی و علمی در جنوب ایران بود.
معماری این کتابخانه مدرن و منحصربه‌فرد است و در عین حال با هویت فرهنگی ایرانی پیوند دارد. طراحی ساختمان به گونه‌ای است که فرم‌ها و فضاها با حرکت در محیط برای بیننده تدریجاً آشکار می‌شوند، تجربه‌ای شبیه به بناهای سنتی ایرانی ایجاد می‌کند. نور طبیعی، تهویه مناسب و استفاده از مصالح با کیفیت، فضای آرام و دلنشینی برای مطالعه و پژوهش فراهم آورده است.