وقتی از شکوه معماری جهان صحبت میکنیم، کمتر کسی تصور میکند ردپای یک ایرانی در میان برترین پروژههای بینالمللی به چشم بخورد. اما حقیقت این است که سنگ نمای ساختمان سازمان ملل و بخشهایی از موزه لوور پاریس، حاصل هنر و دستان توانمند ابوالقاسم سرتیپی است؛ مردی که بهحق او را پدر سنگ ایران مینامند.
این چهره برجسته نهتنها در پروژههای تاریخی و فرهنگی جهان حضور پررنگ داشته، بلکه توانسته با هنر و دقت مثالزدنیاش در امریکن هاسپیتال دبی و حتی در بخشهایی از کاخ ریاستجمهوری روسیه (کاخ پوتین) نیز نام ایران را درخشان کند.
ابوالقاسم سرتیپی با تلفیق نگاه هنری و دانش فنی، نشان داد که سنگ ایرانی فقط یک متریال ساختمانی نیست، بلکه میتواند روایتگر تاریخ، فرهنگ و هویت باشد. سنگهایی که به دست او انتخاب و کار شدهاند، امروز نهتنها بر دیوارها، بلکه در دل مردمان جهان جاودانه ماندهاند.
برای ما ایرانیان، دانستن این حقیقت که نام کشورمان با چنین شاهکارهایی گره خورده، مایهی فخر و غرور است. همانطور که لوور نماد هنر و فرهنگ فرانسه است و سازمان ملل سمبل همبستگی جهانی، حضور سنگ ایرانی در این بناها نشاندهنده جایگاهی است که صنعت سنگ کشورمان میتواند در سطح بینالملل به دست آورد.