خانههای قدیمی همیشه چیزی فراتر از چهاردیواری بودند؛ پر از حس زندگی، آرامش و خاطره. هر گوشهشان نشانی از صمیمیت و سادگی داشت.در این خانهها، هر چیز معنایی داشت؛ از در چوبی و حوض آبی وسط حیاط گرفته تا طاقچههایی که پر از یادگاری و عطر گذشته بودند. طاقچهها جایی بودند برای قاب عکسهای قدیمی، قرآنهای جلد مخملی و شمعدانهای برنجی که در سکوت شبها برق میزدند.
امروز اما، در میان دیوارهای صاف و مینیمال خانههای مدرن، جای این نمادهای کوچک اما پرمعنا خالیست. با این حال، بعضیها هنوز سعی میکنند با بازسازی طاقچهها به سبک امروزی، آن حس گرم و نوستالژیک را دوباره به خانهشان برگردانند؛ تا یادمان نرود خانه فقط یک مکان نیست، بلکه مجموعهای از حسها و خاطرههاست.