آرایشگاههای قدیمی همیشه بخشی از خاطرات روزمره مردم بودند؛ جایی که نه تنها برای اصلاح مو، بلکه برای گفتوگو، خنده و تبادل تجربههای روزانه مراجعه میشد. مشتری و آرایشگر رابطهای صمیمی داشتند و فضا حس نزدیکی و دوستانهای ایجاد میکرد. ارایشگاه سهیل در کاشان نیز نمونه این بود
برخلاف سالنهای مدرن امروزی، این آرایشگاهها دکوراسیونی ساده و بدون تجمل داشتند؛ چند صندلی چوبی، یک آینه بزرگ، چراغ معمولی و میز و صندلی پایهای کفایت میکرد. همین سادگی باعث میشد مشتریها احساس راحتی و آرامش کنند، چیزی که در آرایشگاههای مدرن با دکورهای لوکس و نورپردازی حرفهای کمتر دیده میشود.
منبع تصاویر: صفحه اینستاگرامی Farsani