در ایل بختیاری، سنگ‌ها فقط نشانی از مرگ نیستند؛ آن‌ها روایتگر خاطره و زندگی‌اند. برای مردان، «شیر سنگی» قامت استواری است که شجاعت و جنگاوری‌شان را نشان می‌دهد. اما داستان زنان متفاوت است: بر مزار آن‌ها، ابزار کار و هنرشان حک می‌شود؛قیچی و شانه، دوک نخ‌ریسی و نقش‌های قالی، یادآور دستان پرتوان و خستگی‌ناپذیرشان است. این نقش‌ها صرفاً ابزار نیستند، بلکه قصه‌ای از صبر، خلاقیت و نقش محوری زنان در دوام ایل را بازگو می‌کنند.
در دل کوه و دشت، زنان بختیاری ستون‌های خاموش تاریخ‌اند؛ حافظان خانه، پرورندگان نسل‌ها و پاسداران فرهنگی که تار و پود هویت ایل را می‌بافند. این سنگ‌ها، هرچند سرد و بی‌جان، گرم‌ترین داستان‌های عشق، استقامت و پایداری را در دل خود دارند.
منبع: alireza.mohammadi.7