تردمیل روزی با کلی انگیزه وارد خانهها شد؛ نماد ورزش، سلامتی و تصمیمهای جدی برای شروع یک سبک زندگی بهتر. اما حالا در بسیاری از خانههای ایرانی، سرنوشت دیگری پیدا کرده است. وسیلهای که قرار بود هر روز روی آن بدویم، حالا بیشتر از هر چیز به چوبلباسی گرانقیمت تبدیل شده است.
کمبود زمان، خستگی بعد از کار، نبود انگیزه و البته هیجان اولیهای که خیلی زود فروکش میکند، باعث شده تردمیلها آرامآرام از ابزار ورزشی به بخشی از دکور خانه تغییر کاربری بدهند. لباسهای تمیز، حولهها و حتی کیفها، جای قدمهای تند و نفسنفسزدن را گرفتهاند.
واقعیت این است که تردمیل در ایران بیشتر از آنکه استفاده شود، خریده میشود. تصمیمهای ناگهانی برای ورزش، بدون برنامه و استمرار، اغلب به همین نتیجه ختم میشود. تردمیل گوشهای از خانه میماند، گرد میگیرد و هر بار که از کنارش رد میشویم، فقط یاد یک شروع نیمهکاره میافتیم.