گاهی بهترین مقاصد گردشگری جاهایی هستند که کمتر نام آن‌ها را شنیده‌ایم. در گوشه گوشه ایران شهرهای زیادی هستند که در کنار طبیعتی زیبا و چشم‌نواز، دنیای از فرهنگ و تمدن را در دل خود جای داده‌اند. استان خوزستان همواره مورد کم‌لطفی مسئولین صنعت گردشگری قرار دارد، اما با اینحال با آثار و بناهای باستانی و طبیعت غنی خود توانسته است نظر بسیاری از ایرانگردهای عزیز را به خود جلب کند، بخصوص در ایام تعطیلات نوروز. در این مقاله می‌خواهیم در کنار هم به شهری سفر کنیم که این روزها بسیار سر زبان‌ها افتاده است: شهر زیبای ایذه. با ما باشید تا درمورد ایذه و دیدنی‌های آن بیشتر بدانید.
چند ماهی است که نام شهر ایذه با ماجرای دردناک و غم‌انگیز کیان پیرفلک، کودک ایذه‌ای که خون به ناحق ریخته‌شده او همه ایران را در غم و اندوه سخت فرو برد گره خورده و این شهر بیش از پیش شناخته شده است. ایذه در شرق استان خوزستان قرار دارد و با استان چهارمحال و بختیاری هم‌مرز است. جالب است بدانید که ایذه پایتخت حکومت اتابکان لر بزرگ بوده است و به شهر نگارکنده‌های سنگی معروف است. احتمالا عکس‌های کیان پیرفلک عزیز با لباس محلی بختیاری در شبکه‌های اجتماعی زیاد به چشمتان خورده است، درواقع مردم ایذه لر بختیاری هستند و به زبان لری بختیاری صحبت می‌کنند. بله! ایذه و مردمان اصیل و شرافتمندش تاریخی غنی از تمدن ایرانی را بر دوش می‌کشند.
شهر باستانی ایذه که در قدیم آن را «مالمیر» می‌خواندند علاوه بر جاذبه‌های تاریخی طبیعت بسیار زیبایی هم دارد که گشت و گذار در آن روح را تازه می‌کند. اگر مسافر شهر ایذه هستید یادتان نرود در این هوای بهاری سری به این جاذبه‌های گردشگری بزنید و از شنیدن سرگذشت پرماجرای آثار و بناها و آب و هوای مطبوع آن منطقه لذت ببرید.
در نیایشگاه تاریشا 4 کتیبه وجود دارد که قدمت آن به دوران ایلامی برمی‌گردد، دو مورد از این کتیبه‌ها بر روی صخره و دوتای دیگر داخل غار اشکفت سلمان درج شده‌اند. سنگ‌نگاره‌های باستانی بر روی این کتیبه‌ها تصاویری از شاه بومی به نام آیاپیر به همراه همسر و خواهرش را نشان می‌دهد. این تصاویر جزو اولین نگاره‌هایی است که نقش یک زن در کنار مرد حکاکی می‌شود و این مساله تمدن غنی ایران باستان در شهر ایذه را می‌رساند.
اگر به منطقه پل شالو سر بزنید پلی نمی‌بینید! در حقیقت این پل که محل عبور ایلات و عشایر بختیاری در مسیر جاده دزپارت بوده است، با آبگیری سد کارون به زیر آب رفته و تنها چیزی که از آن باقی مانده است دو ستون بزرگ و طناب‌های محکمی هستند که دو سر پل را به هم وصل کرده‌اند. این پل بیشتر از 2هزار سال قدمت دارد و پشتوانه تاریخی بزرگی را داراست.
اگر در بهار به ایذه‌گردی رفته‌اید شانس این را دارید که بهشت کوچک ایذه را از نزدیک ببینید. دشت سحرانگیز و تماشایی سوسن که نگین گردشگری ایذه نام دارد منطقه‌اس سرسبز و وسیع است که رود کارون از میان آن عبور کرده و خاک دشت را بارور می‌کند. مردمان روستاهای دشت سوسن بختیاری‌های غیور و خونگرمی هستند که به کشاورزی و دامپروری اشتغال دارند. این دشت جان می‌دهد برای پیاده‌روی و عکاسی، البته به شرطی که به طبیعت زنده آن آسیب نزنید.
روستای شمی که در کتاب‌های درسی با نام «سرباز پارتی» آمده است در شمال ایذه قرار دارد. این روستا پر است از آثار تاریخی و باستانی که از دوران ایلامی‌ها و پارت‌ها بجا مانده است. اینجا به نوعی شناسنامه‌ای از فرهنگ و پیشینه ایذه بوده و بهشت باستان‌شناسان و تاریخ‌دوستان سرتاسر ایران و جهان است.
اگر از ایذه خارج شوید به سمت شهرستان باغملک برانید به قلعه‌ای خشت و گلی می‌رسید که در زمان‌های قدیم متعلق به محمدتقی‌خان چهارلنگ بختیاری بوده است. این قلعه در این منطقه خوش‌آب و هوا ساخته شد برای آن که پایتخت‌نشینان جهت تفریح و تفرج در آن اقامت کنند. سالها بعد زمانی که میان خوانین جنگی خونین در گرفت این قلعه به دلیل موقعیت استراتژیک مناسب به یکی از مراکز دفاعی و نظامی تبدیل شد.