پیروز حناچی، شهردار پیشین تهران، در توضیح ماجرای«عمارت اقدسیه» که برای پرداخت حقوق کارکنان شهرداری فروخته شده بود گفت این عمارت اگرچه اثر تاریخی محسوب نمی‌شد، اما ساختمانی فاخر و در حد یک «نیمچه‌کاخ» بود. او تأکید کرد که شهرداری در مواقعی ناچار می‌شود برخی املاک ارزشمند خود را برای تأمین هزینه‌های ضروری بفروشد.
«عمارت اقدسیه» یکی از گران‌بهاترین دارایی‌های شهرداری تهران بود؛ ملکی لوکس و مدرن در یکی از بالاشهرترین محله‌های تهران، یعنی اقدسیه. این مجموعه روی زمینی حدود ۸۴۰ مترمربعی ساخته شده بود و نزدیک به ۱۵۰۰ متر زیربنا داشت؛ ساختمانی با نمای سنگی فاخر، طراحی تلفیقی از معماری کلاسیک اروپایی، و جزییات داخلی کاملاً لوکس.
داخل عمارت، سالن‌های بزرگ و روشن، گچ‌بری‌ها و چوب‌کاری‌های نفیس، سیستم‌های هوشمند، استخر و سونا، و حیاطی با باغچه‌های آراسته و چشم‌اندازی کم‌نظیر به ارتفاعات شمال تهران قرار داشت. بنایی که هم از نظر معماری و هم از نظر ارزش اقتصادی جزو ویژه‌ترین املاک شهرداری به حساب می‌آمد و فروش آن طبیعتاً واکنش‌های زیادی را برانگیخت.