اگر داستان های من را دنبال کرده باشید در اولین قسمت به شما گفتم که قصه منزل کوچک من از کجا آغاز شد؟ تازه یک ماه بعد از آن هم درگیر تصمیم گیری برای این بودم که چه چیزهایی را ببرم و چه کارهایی را انجام دهم؟! به هر حال اسباب کشی به خانه جدیدم انجام شد و من شما را با رازهای اسباب کشی بی دردسرتر آشنا کردم.
حالا من هستم و خانه کوچکم و انبوهی از جعبه‌ها که قرار است روزهای زیادی را با محتویات آنها سپری کنم. راستش را بخواهید وقتی جعبه‌ها از کامیون پیاده و درون خانه لختم روی‌هم تلنبار شدند، از فکر اینکه تا کی باید با این آشوب سر کنم، لرزه‌ای بر جانم افتاد، اما حس خوب صاحب‌خانه شدن به تمام این نگرانی‌ها و دل‌آشوب‌ها می‌چربید و مرا آرام می‌کرد. اکنون وقت ساختن است، ساختن رؤیایی که همیشه در ذهنم داشته‌ام: کلبه‌ای فندقی با وسایل و چیدمانی که من می‌خواهم…
زمان بسته‌بندی وسایل، محتویات جعبه‌ها را با برچسب مشخص کردم و علاوه بر این روی هر جعبه نام فضا را نیز ذکر کردم؛ برای مثال جعبه‌ای که ظروف را در آن گذاشته بودم را با نام آشپزخانه مشخص کردم. این کار برای باز کردن وسایل، کمک زیادی می‌کند، به این صورت که اکنون جعبه‌های هر فضا را در آن فضا قرار می‌دهم.
قبل از شروع به چیدمان اسباب و وسایل، مهم‌ترین وسایل خانه را که شامل یخچال، گاز، تلفن و… می‌شود، راه می‌اندازم، آب گرم را امتحان می‌کنم و وسایل گرمایشی و سرمایشی را نیز تنظیم می‌کنم. اصلا دوست ندارم شب اول از سرما یخ بزنم یا از گرما آب پز شوم یا از گرسنگی تلف شوم. در ضمن فضای کوچکی در نشیمن برای استراحت‌های کوتاه خودم و همیارانم فراهم می‌کنم.
هیچ‌کس نمی‌تواند منکر این واقعیت شود که آشپزخانه گل سرسبد خانه است. ازآنجایی‌که این فضا سرچشمه خوراک و تغذیه ما برای دوپینگ کردن برای انجام کارهاست، بهتر است زودتر از فضاهای دیگر چیده شود، پس ابتدا سراغ آشپزخانه می‌روم.
شاید پیش خودتان فکر کنید که نشیمن باید هر چه زودتر چیده شود؛ چون معمولا اولین جایی است که در بدو ورود به خانه به چشم می‌آید، اما باید بگویم شرمنده! من جای خواب راحت و فضای شخصی‌ام را به همه‌چیز ترجیح می‌دهم. اینکه خودم احساس راحتی کنم در اولویت است، پس بی‌خیال نشیمن می‌شوم و بعد از آشپزخانه سراغ اتاق‌خوابم می‌روم.
یک وسواس سمج درونم وجود دارد که اصرار می‌کند هر فضا را تمام و کمال بچینم و بعد سراغ فضای بعدی روم، اما من در مقابل این وسواس مقاومت می‌کنم؛ چون اگر این‌گونه پیش رود هیچ‌گاه به فضای بعدی نمی‌رسم و احتمالا تا سال دیگر گرفتار چیدمان خانه خواهم بود؛ بنابراین ابتدا مبلمان بزرگ و اصلی هر فضا را جای می‌دهم و جعبه‌های وسایل جزئی و ریزه‌میزه را در گوشه‌ای از همان فضا می‌گذارم تا به‌موقع سروقتشان بروم.
همان‌طور که بی‌خیال جزئیات می‌شوم، تزئینات را نیز به زمانی موکول می‌کنم که ذهنم از این‌همه شلوغی و آشوب در فضاها رها شده باشد. ضمن اینکه تزئینات، زمانی می‌توانند به‌خوبی انتخاب شوند که چیدمان فضا قالب ثابتی به خود گرفته باشد و بتوانم بر اساس آن دست به انتخاب بزنم.
کمپین سی قاب تا بهار، هر روز برای شما قصه ای از روزهای قبل از بهار را می گوید تا برای این فصل زیبا خانه ای تازه و بهاری داشته باشید. پس چشم از چیدانه برندارید.
منبع: مجله منزل | نویسنده: فاطمه افشاریان