چهره ها: یکی از مهم‌ترین فیلم‌های امسال سینمای ایران فیلمی است که بدون شک از تأثیرگذارترین و موفق‌ترین فیلم‌های سینمای ایران محسوب می‌شود. «اژدها وارد می‌شود» به کارگردانی «مانی حقیقی» توانست هم توجه رسانه‌ها و منتقدان غربی را جلب کند و هم توفیقی در سینمای ایران داشته باشد. این جذابیت جدا از داستان متفاوت و ژانر خاص فیلم، تا حدی مرهون رنگ و لعاب و صحنه‌های بدیع و جذاب آن است.
این فیلم که می‌توان آن را در ژانر فیلم‌های ترسناک طبقه‌بندی کرد، در جزیره قشم و در یکی از زیباترین مناظر طبیعی ایران فیلمبرداری شده است. جزیره زیبای قشم با وجود اهمیتی که در سالیان گذشته از نظر توریستی پیدا کرده، توانسته تا حد بسیاری توانایی‌های بصری بسیار نابش را در مناظر بکر و بومی‌اش حفظ کند. عمده صحنه‌های فیلم در روستای «چاهو» و قبرستان این روستا فیلمبرداری شده است.
اما شاید یکی از مهم‌ترین و زیباترین مناظر این فیلم، مربوط به تنگه چاهکوه است. این تنگه به عمق ۱۰۰ متر، در اثر فرسایش سنگ‌ها به‌وجود آمده است. چاهکوه به خاطر اهمیتی که در نگهداری آب منطقه به‌خصوص در فصل‌های گرم سال دارد، ارزشی فراتر از یک منظره طبیعی صرف برای اهالی روستاهای اطرافش دارد. این دره و چاه‌های درون آن از سالیان بسیار دور، آب شیرین منطقه را تأمین می‌کرده‌اند و به همین دلیل به عنوان چاهکوه نامگذاری شده‌اند.
دیواره‌های این تنگه از حفره‌هایی زیبا و عجیب از سنگ‌های رسوبی تشکیل شده است. قدم زدن در میان این دیواره‌های سنگی، حسی رویاگونه را به بازدیدکنندگان می‌بخشد. در سال‌های گذشته تمهیداتی نیز برای سهولت بازدید گردشگران از این منظره زیبای طبیعی در نظر گرفته شده است.
بخش‌هایی از فیلم که در میان خانه‌ها و کوچه‌های بومی‌نشین روستای چاهکوه فیلمبرداری شده نیز جذابیت‌های بسیاری دارد. درهای چوبی کلون‌دار و دالان و دهلیزهای کاهگلی خانه‌های این منطقه از ایران، زیبایی‌های خاص خود را دارند.
اما شاید مهم‌ترین و عجیب‌ترین صحنه این فیلم، مربوط به کشتی شکسته‌ای است که گویی در میان جزیره رها شده است. فضای داخلی و دکوراسیون این کشتی که سال‌ها محل زندگی یک تبعیدی سیاسی بوده است با وجود فضای دلهره‌آوری که در این کشتی و در کل فیلم وجود دارد، دکور زیبا و جالبی دارد. دیوارهای چوبی کشتی شکسته با رنگ سفید و دست‌نوشته‌هایی از یک کتاب پوشانده شده و بافتی شبیه صفحات کتاب یا روزنامه‌ها را به وجود آورده است. تنها منبع نور شب‌های این کشتی، لوستری دست‌ساخته از شاخه‌های چنگک ماهیگیری است که به کمک طنابی به بالا و پایین کشیده می‌شود تا بتوان شمع‌های روی آن را روشن کرد.
در اطراف اتاق از جزییاتی تطبیق‌پذیر با فضا استفاده شده و تزیینات DIY ای دیده می‌شود که تا حد بسیاری به ملموس و باورپذیر بودن این فضا کمک کرده است. تمام ابزاری که در یک خانه نیاز است در این فضا دیده می‌شود و به باورپذیر بودن زندگی طولانی‌مدت فردی در آن کمک بسیاری می‌کند. برای ظروف و تزیینات این خانه تماما از تغییر کاربرد وسایل پیش پاافتاده استفاده شده است.
استفاده از این ابزار در حالی که به باورپذیری فضا در داستان کمک می‌کند، فضایی روستیک را به وجود می‌آورد که با توجه به زمان وقوع اتفاقات فیلم و موقعیت جغرافیایی داستان حس خوشایند و در عین حال دلهره‌آور و غریبی را برای بیننده ایجاد می‌کند.
از سوی دیگر خنثی بودن رنگ‌های عناصر دکوراسیون در ارتباط با فضای خنثای محیط خارجی و صخره‌های بیرون از کشتی در جذابیت بیشتر عناصر خوش‌رنگ و لعابی که توسط آدم‌ها وارد فضا می‌شود، تأثیر بسیاری گذاشته است.
در طراحی سایر فضاهای فیلم نیز سعی شده از ابزار و وسایلی استفاده شود که تا حد بسیاری با لحن و حس و حال روستیک و وینتیج آن دوره تناسب داشته باشد.
«امیرحسین قدسی» طراح صحنه جوان این فیلم که تجربیاتی ارزنده در طراحی صحنه تئاتر داشته به خوبی توانسته از عهده به وجود آوردن فضایی روستایی و در عین حال فانتزی برای یکی از پررنگ و لعاب‌ترین فیلم‌های سینمای ایران بربیاید؛ بازسازی فضاهایی متعلق به ۵۰ سال پیش در ایران که در سینمای ایران بی‌سابقه است.
منبع: مجله منزل | نویسنده: عرفان شریف نژاد