در دنیای معماری، کمتر پیش می‌آید که یک بنا بتواند میان فرم، عملکرد و احساس، چنین توازن دقیقی برقرار کند. پروژه‌ی سالن کنسرت Tension Instrument اثر معمار چینی Lihan Jin که موفق به دریافت جایزه‌ی معتبر A’ Design Award شده، یکی از آن نمونه‌های نادر است؛ جایی که متریال‌ها، نور، و هندسه، همه در خدمت تجربه‌ی شنیداری و فضایی مخاطب قرار گرفته‌اند.
این سالن که برخی آن را نسخه‌ی تکامل‌یافته و دقیق‌ترِ سالن کنسرت والت دیزنی فرانک گری می‌دانند، بر پایه‌ی ارتباطی عمیق میان فضای داخلی و خارجی طراحی شده است. برخلاف پروژه‌هایی که فرم بیرونی صرفاً برای جلب نگاه طراحی می‌شود، در اینجا «تنش» درون و برون بنا، به شکلی ارگانیک و هوشمندانه در هم تنیده شده است.
متریال‌های انتخاب‌شده، بافت‌هایی از چوب، فلز و سطوح آکوستیک، نه‌تنها عملکرد صوتی سالن را تضمین می‌کنند، بلکه در ترکیب با خطوط کشیده و منحنی‌وار پروژه، تصویری زنده از حرکت موسیقی می‌سازند.