در قلب نیشابور، مغازه‌هایی هستند که انگار از دل خاطره‌ها بیرون آمده‌اند؛ مغازه‌هایی که فقط آبنبات می‌فروشند، نه چیز دیگر. اما این «فقط»، ساده نیست. ویترین این مغازه‌ها هم چیزی کم از خودشان ندارد؛ شیشه‌هایی پر از رنگ پر از نوستالژی. و تابلویی با خطی شاعرانه، که بیشتر به شعر شبیه است تا نام یک مغازه.
کاربری به نام زینب کریمیان در توییتر نوشت: نیشابور مغازه‌هایی داره که فقط آبنبات می‌فروشه. وارد که می‌شی بوی آبنبات قدیمی توی جیب کت بابابزرگ می‌ده. بوی هل، زنجبیل، گل‌محمدی، زعفرون. مزه خنده‌های بی‌دلیل، مزه‌ی کودکی…