ساعت‌های اذان‌گو که شبیه مسجد طراحی شده بودند و به «ساعت الاذان» مشهور بودند، یکی از نمادهای نوستالژیک خانه‌های ایرانی در دهه ۶۰ هستند.
این ساعت‌ها با صدای بلند و ناگهانی اذان صبح، درست زمانی که همه در خواب عمیق بودند، گاهی برای خانواده‌ها تجربه‌ای دلهره‌آور اما به‌یادماندنی رقم می‌زدند. صدای گرم و خاص این ساعت‌ها، بخشی از خاطرات آن نسل است که هنوز هم برای بسیاری یادآور روزهای ساده‌تر و صمیمی‌تر زندگی است.
اگر شما هم از دهه شصتی‌ها هستید، حتما صدای اذان این ساعت‌ها برایتان حس نوستالژیکی متفاوت و خاص دارد.