بهرام بیضایی تنها یک کارگردان نبود، بلکه جهانبینیای ویژه از هنر سینما و تئاتر ایران در وجود او نهفته بود که با پروازش، این جهان فکری نیز خاموش شد. او داستانها را از دل اسطورهها، تاریخ و زبان بیرون کشید و آنها را با همان اصالت به روی صحنه و پردههای سینما آورد. بیضایی از سادگی دوری میکرد و هیچ گاه از اصول خود عقبنشینی نکرد.
او تنها به ساخت فیلم و تئاتر اکتفا نکرد؛ بلکه یک شیوه متفاوت در نگریستن، پرسشگری و روایتگری را به هنر ایران هدیه کرد. حالا دیگر نام او نه در اخبار روزمره، بلکه در حافظه فرهنگی سرزمینمان ماندگار خواهد شد.
در ادامه، نگاهی دقیقتر به چیدمان خانهی او میاندازیم.
دکور خانهی آقای بیضایی، بازتابی روشن از شخصیت فکری و جهانبینی اوست؛ فضایی ساده و بیادعا که بیش از هر چیز بر معنا و سکوت تکیه دارد. چیدمانی به دور از تجمل، با رنگهای خنثی و عناصر کلاسیک، که نشان میدهد صاحب این خانه بیش از ظاهر، به اندیشه توجه داشته؛ درست همانگونه که در سینما و تئاترش نیز فرم همیشه در خدمت محتوا بوده است.
منبع: هفت صبح