شیرآلات برای انتقال مهم ترین ماده موردنیاز زندگی انسان ها، مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین مواد اولیه ای که برای ساخت آنها مورد استفاده قرار می گیرد، تاثیر مستقیمی بر روی سلامت افراد دارد. استفاده از شیرآلات بدون نشان استاندارد، می‌تواند خطرات جسمی بسیاری را به‌دنبال داشته باشد و شاید پاسخ بسیاری از سوال‌ها در خصوص چرایی ابتلا به برخی بیماری‌ها در آزمایشگاه‌های کنترل کیفی یافت شود. اگر موازین استاندارد سازی در روند تولید و حتی نصب آن رعایت نشود، مسبب بسیاری از بیماری‌ها خواهد بود.
بر اساس استاندارد ملی که برگرفته از معیارهای اروپایی است، اولین بررسی روی مواد اولیه تشکیل‌دهنده شیرآلات انجام می شود. براین اساس، لازم است تمام قطعاتی که در مجموعه شیرآلات وجود دارد، اعم از شلنگ، مهره‌های اتصال، بدنه شیر و سایر اجزا به گونه‌ای ساخته شود که در تماس با آب با دمای 90درجه، هیچ‌گونه تاثیری روی طعم، رنگ، مزه، بو و ترکیبات شیمیایی آب نداشته باشد.
جنس شیرآلات باید از آلیاژ برنج باشد که 58 تا 60 درصد ترکیبات عمده آن را مس تشکیل می‌دهد و عنصر بعدی تشکیل‌دهنده برنج، روی (Zn) است که بین 37 تا 40 درصد آن را شامل می‌شود. نکته حائز اهمیت حداکثر سرب موجود در آلیاژ برنج است که برای سیال‌بودن و فرم‌پذیری بهتر به آن اضافه می‌شود. این فلز نباید بیش از 2/5 درصد باشد و وجود این آلیاژ بیش از این میزان در برنج مجاز نیست زیرا سرب عنصری است که در آلیاژ برنج حل نمی‌شود بلکه فقط مخلوط می شود. در تصاویر متالوگرافی می‌توان به‌راحتی دانه‌های سرب موجود در برنج را مشاهده کرد که در اثر تماس با آب‌گرم حل و وارد آب‌شرب و سیستم گوارش انسان‌ها می‌شود. بنا براین تعریف، شیرآلاتی که دارای حد بالا و غیرمجازی از سرب و روی باشند، شیرآلات غیر بهداشتی و غیر استاندارد نامیده می شود.
شیرآلاتی که در زیر زمین قرار دارند، اصطلاحا «شیرآلات مدفونی» نامیده می‌شوند. این شیرآلاتی که در تماس با هوا و نور نیستند، مانند شیرهای انشعاب و قطع و وصل که سازمان آب و فاضلاب استفاده می‌کند، به‌لحاظ استاندارد باید 75درصد جنس آنها پایه مسی و از جنس برنز باشد. اما عنصر روی موجود در این شیرها باید 5/11 درصد باشد زیرا فلز روی بیش از این میزان، در تماس با آب وارد سیستم گوارش می‌شود و بیماری‌های مختلفی را ایجاد می‌کند. طبق تحقیقات بدست آمده، وجود درصد بیش از حد مجاز فلز روی در آب آشامیدنی احتمال بروز سرطان خون را تا چندین برابر افزایش می دهد.
رعایت موازین استاندارد در تولید شیرآلات داخلی باعث پیشرفت و توسعه صنعت تولید شیرآلات شده، تا جایی که درحال حاضر تولیدات کنونی داخلی این صنعت، قابلیت رقابت با محصولات درجه یک اروپایی را داراست.
یکی دیگر از لوازمی که نیازمند دارا بودن نشان استاندارد است، شلنگ‌های زیر دستشویی است. تا چند سال پیش، بسیاری از کارخانه‌ها در دنیا برای ساخت تیوپ شلنگ‌ها از ماده‌ای استفاده می‌کردند که به‌اختصار (EPDM) نامیده می‌شود، این ماده از ترکیبات پلیمری با پایه لاستیک (Rubber) ساخته می‌شد و به همین دلیل، در مجاورت با هوا زود اکسید و فاسد می‌شود و دوام آن کاهش می‌یابد. امروزه اما در استاندارد جهانی تولیدات شیرآلات، به جای این ماده از ترکیبات پلی اتیلن استفاده می شود. پلی اتیلن، ماده‌ای غیر تاثیرگذار است و به همین دلیل بسیاری از لوازم بهداشتی از آن ساخته می‌شود. پلی‌اتیلن که در اصطلاح پکس (PEX) خوانده می‌شود، در مقابل آب و گرما مقاوم است و هیچ تاثیری در طعم، رنگ، مزه و کیفیت آب ایجاد نمی کند.
مجموعه صنعتی شیرآلات راسان، مفتخر است با رعایت تمامی نکات و موازین استاندارد سازی، یکی از معتبرترین ترین نامها در صنعت تولید شیرآلات بهداشتی داخلی باشد. سعی ما همواره بر حفظ سلامتی مشتریان و حراست از اعتماد آنان است.
مطالب پیشنهادی: