Chidaneh.com placeholder image

کاشی سنتی دست‌ساز با طرح‌های جذاب و رنگارنگ

به قلم: مژگان احمدی

کاشی سنتی جزء جدایی ناپذیر هنرهای تجسمی و صنایع دستی و از مهمترین اجزا مصالح ساختمانی هنری در معماری است. به هر جسم سخت و سفت که برای پوشش کف، دیوار یا زمین در ساختمان به‌کار می‌رود مانند سرامیک یا پوشش‌های مشابه کاشی می‌گویند. کلمه کاشی از کاشان گرفته شده و به ‌احتمال زیاد اولین ساخته‌های کاشی سنتی ایران از این شهر آمده‌اند. در کتاب علامه دهخدا، برای تعریف کاشی آمده “نوعی خشت که بر آن نقاشی کنند و آبگینه ساییده بر روی آن بمالند و بپزند، چنان که رنگین و شبیه چینی شود". شکل مورد استفاده کاشی معمولا مربع یا مستطیلی است اما به شکل‌های دیگر هندسی هم وجود دارد. جنس کاشی‌ها بسیار متنوع است و حتی کاشی شیشه‌ای یا فلزی نیز موجود است اما در معماری امروز بیشتر از جنس سرامیک برای کاشی‌کاری نما یا دکوراسیون داخلی استفاده می‌شود. در این مطلب تمامی آنچه که درباره کاشی سنتی دست‌ساز باید بدانید آمده است. اگر علاقمند به استفاده از این نوع کاشی در معماری ساختمان یا خود هستید با این مطلب از چیدانه همراه باشید.

کاشی‌ سنتی دست‌ساز
کاشی‌ سنتی دست‌ساز
ویژگیها

ویژگی‌های کاشی‌ سنتی دست‌ساز

از مهمترین مزایای کاشی‌ سنتی دست‌ساز نسبت به نوع صنعتی موجود در بازار؛ زیبایی، تنوع در طرح، رنگ، تطبیق پذیری و تولید بر پایه سلیقه مشتری، جنبه هنری و خاص بودن آن است. نقوش کاشی‌ سنتی شامل ترکیبی از طرح‌های اسلیمی، ایرانی و تلفیقی از طرح‌های جدید است. جنس و مقاومت کاشی‌‌های سنتی دست‌ساز از دیگر ویژگی‌های این نوع کاشی است.

چوب و هنر
طرح و نقش

طرح‌ و نقش کاشی‌ سنتی دست‌ساز

نقش کاشی‌ سنتی دست‌ساز ایرانی در ابتدا تنها محدود به نقش گل و بوته می‌‌شد اما به مرور نقش‌‌ها متنوع‌‌تر شد و برای اولین‌بار استادکاران اصفهانی از نقش اشکال هندسی، حیوانات و پرندگان در کنار گل و بوته برای کاشی استفاده کردند. در ابتدا کاشی‌‌کاری سنتی ایران تنها در مساجد و ابنیه‌‌ تاریخی استفاده می‌‌شد، اما به مرور زمان در خانه‌‌ها، عمارت‌ها و کاخ‌‌ها نیز از این هنر استفاده شد.

مطلب مرتبط: کاشی رنگی، گرما و زیبایی معماری ایرانی!

کاشی آشپزخانه
کاشی دکوراسیون

کاشی سنتی دست‌ساز در ساختمان و دکوراسیون داخلی

استفاده از کاشی‌های رنگی سنتی در طراحی داخلی باعث زیبا و دلپذیرتر شدن فضای ساختمان و دکوراسیون داخلی می‌شود. با گذشت زمان معماری سنتی محبوبیت خود را حفظ کرده تا جاییکه در پروژه‌های امروزی هم استفاده می‌شود، کاشی هم به‌عنوان یکی از اجزای اصلی معماری سنتی هم از این قاعده خارج نیست. هدف اصلی هنرمند کاشی‌ساز و کاشی‌کار ایجاد زیبایی و ارضای تمایلات عالی انسانی بوده است. کاشی‌های سنتی دست‌ساز را در فضاهایی چون دیوار داخلی و خارجی، نیمکت‌، شومینه‌، دیوار بین کابینتی، ستون‌ داخلی، پله‌ داخلی، میز فضای باز، حوض و استخر به‌کار می‌برند که باعث چشمگیر شدن فضا می‌شود.

مطلب مرتبط: دکوراسیون سنتی، خلاقیت در خانه همراهان چیدانه

کاشی در گذر زمان

کاشی سنتی دست‌ساز در گذر زمان

ساخت و ساز و نماسازی بناها در طول زمان بخش جدایی ناپذیر فرهنگ و تمدن انسانی بوده و استفاده از کاشی در معماری گذشته ایران و کشورهای اطراف معمول بوده است. قدمت کاشی سنتی به بیش از 6 هزار سال می‌رسد و اولین آن‌ها در بناهای دوره هخامنشی و آشور دیده می‌شود، همچنین استفاده از کاشی به‌طوری که کاملا روی دیوار را بپوشاند اولین بار در قرن 13 در قونیه به کار رفته است. با فتح سرزمین‌ها به‌دست اسلام طرح‌های اسلیمی کاشی سنتی به کشورهای اسلامی راه یافته و طراحی، روش لعاب، پخت و سایر مراحل کاشی‌سازی هم از آن کشورها چون اسپانیا وارد کشورهای اسلامی شد و این دوره را می‌توان دوران تلفیق این هنر دانست. مساجد نایین و نی‌ریز از نمونه‌های بی‌نظیر کاشی‌کاری سنتی ایران هستند. طرح‌های جذاب کاشی‌ باعث شد جلوی رشد و کشف تزئینات خشتی و گچی گرفته شود. کاشی سنتی دست‌ساز در معماری ایران از گذشته‌ معمولا برای پوشش سقف، کف و دیوارهای اماکن مذهبی، مقبره‌ها، بناهای یادبود استفاده می‌شد. امروزه نیز نقش و نگارهای رنگین و لعاب‌کاری‌های هنرمندانه استادکاران کشورمان و آثار بی‌نظیر آن‌ها کاربرد زیادی دارد تا جاییکه در نماهای شهری شهرهای سنتی و حتی مدرن امروزی، المان‌ها یا برای هدیه نیز به‌کار می‌رود.

انواع کاشی

انواع کاشی‌های سنتی  دست‌ساز از لحاظ طرح و نقش

کاشی‌هایی که برای تزئین به‌کار می‌روند به 5 دسته کلی تقسیم می‌شوند. با تلفیق این دسته‌ها طرح‌های زیبا و بی‌نظیری از کاشی سنتی در بناهای ایرانی ایجاد شده است. معمولا در هر بنا از چند روش کاشی‌کاری استفاده می‌شود که هرکدام در قسمت‌های متفاوتی کاربرد دارد. این 5 دسته اصلی شامل موارد زیر است؛

معرق
  • کاشی معرق: از تلفیق قطعه‌های کوچک و بزرگ ساخته می‌شود که هرکدام طبق طرح پایه با نقوش و رنگ‌های متفاوت تراشیده شده، کنار یکدیگر قرار گرفته و به شکل قطعه‌ بزرگ‌تر درمی‌آیند. رنگ‌هایی که بیشتر در کاشی معرق استفاده می‌شود سفید، فیروزه‌ای، آبی تیره، سبز و نارنجی است. کاشی معرق از قرن 7 هجری وارد معماری ایران، خصوصا بناهای مذهبی شد و اولین بار در مراغه در سده 12 میلادی استفاده شد.
معلقی
  • کاشی معقلی: از تلفیق طرح‌ها و اشکال هندسی ساخته شده و از کاشی‌های کوچک و کنار هم قرار گرفتن آن‌ها ساخته می‌شود. خط معقلی یکی از انواع خوشنویسی است که در آن خط کوفی به شکلی زاویه دار ترسیم می‌شود. در کاشی‌کاری معقلی هم کاشی‌ها به شکل زاویه‌دار کنار هم قرار می‌گیرند. کاشی معقلی در بناهایی چون صحن مسجد گوهرشاد، آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و امامزاده محروق نیشابور دیده می‌شود.
مشبک
  • کاشی مشبک: با ساختاری شبکه‌ای از کاشی‌ها ساخته می‌شود. در ساخت این نوع کاشی سفال‌های لعاب ‌داده ‌را طبق طرح اصلی بریده و کنار هم قرار می‌دهند تا طرح اصلی ساخته شود. این نوع کاشی در پنجره و نماهای بیرونی مشرف استفاده می‌شود تا هم نور را به داخل ‌رسانده و هم از اشراف به بیرون جلوگیری شود. از ویژگی‌های کاشی مشبک به ضخامت و استحکام‌ بالا، تهویه هوا، کنترل باد و طوفان، یک‌رنگ بودن، حفاظتی و زینتی بودن می‌توان اشاره کرد. در مقبره جعفر اصفهانی، بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان نمونه‌هایی از زیباترین کاشی‌ مشبک را می‌توان دید.
  • کاشی گره‌چینی: از چیدن قطعات کاشی در کنار هم ساخته می‌شود.
هفت رنگ
  • کاشی خشتی یا 7 رنگ: از تلفیق خشت‌های کوچک، ظریف، رنگارنگ و لعاب‌دار که هریک بخشی از طرح کلی را دارد ساخته می‌شود. در این نوع خشت‌های کاشی در اندازه‌های منظم طبق سلیقه کاشی‌کار و فضای مورد‌نظر کنار هم چیده می‌شود. طرح اولیه چون نقاشی‌های سنتی، اسلامی و خط‌های هنری و مذهبی روی آن‌ها با ذغال کشیده شده، با رنگ‌های مخصوص لعاب رنگ‌آمیزی و نقاشی می‌شود و در آخر به کوره می‌روند. ابعاد این کاشی‌ معمولا 15*15 سانتیمتر است و دارای 7 رنگ سفید، سیاه، قرمز، زرد، حنایی، لاجوردی و فیروزه‌ای است.
کاشی مهری

دیگر انواع کاشی 

غیر از پنج نوع اصلی و معروف کاشی سنتی دست‌ساز انواع دیگری نیز وجود دارد که کمتر شناخته شده هستند، هر یک در روش ساخت و کاربرد دارای تشابه و تفاوت‌هایی بوده و شامل موارد زیر می‌شوند؛

  1. کاشی مهری: این نوع کاشی سنتی با مهر کنده‌کاری شده و قالب‌گیری می‌شود.
  2. کاشی نره‌ای: معمولا از کاشی سنتی معمولی ضخیم‌تر بوده و در گنبدها استفاده می‌شود.
  3. کاشی پیش‌بر: از طریق قالب‌گیری با فلز و چوب و گاهی به شکل خام ساخته می‌شود.
  4. کاشی زیررنگی: لعاب را با رنگ دلخواه بر روی کاشی ریخته و در کوره می‌پزند، سپس باز لعاب زده و در کوره پخته می‌شود و بعد از برش و تلفیق بار دیگر لعاب‌کاری شده و به کوره‌پزخانه فرستاده می‌شود. به رنگ اول زیررنگی و رنگ دوم نقش اصلی می‌گویند.
  5. کاشی خط بنایی: با ترکیب طرح خط کوفی در امتداد افقی و عمودی ساخته می‌شود که به خط بنایی معروف است.
انواع

انواع کاشی سنتی دست‌ساز براساس مواد تشکیل دهنده

کاشی سنتی دست‌ساز از لحاظ مواد تشکیل‌دهنده‌ به 3 دسته کلی تقسیم می شود؛

  1. کاشی گلی: این نوع کاشی برای ساخت کاشی هفت‌رنگ استفاده می‌شود. به این صورت که ابتدا خاک را از رسوبات رودخانه جمع‌آوری کرده و به محل خشت زدن می‌آورند. سپس با مقداری گل سرشور که چسبندگی بیشتری دارد مخلوط کرده و ورز می‌دهند.
  2. کاشی جسمی: این نوع کاشی برای ساخت کاشی معرق استفاده می‌شود. مواد تشکیل دهنده‌ آن شامل آبگینه، سنگ سیلیس یا چخماق برای استحکام بیشتر و گل سرشور یا جوراب برای چسبندگی بیشتر است. درصد استفاده از هر ماده باید متناسب باشد. کاشی جسمی نیازی به خام‌پز شدن نداشته و کاشی و لعاب آن یکبار در کوره پخته می‌شوند.
  3. کاشی دست‌ساز با بدنه صنعتی: در این نوع کاشی از بدنه صنعتی استفاده شده، با بالا بردن مقاومت کاشی در برابر ضربه و فشار و کم کردن ضخامت کاشی، حمل و استفاده آن را آسان کرده و می‌توان از آن برای معماری‌ سنتی و ترکیب معماری سنتی و مدرن استفاده کرد. در کاشی دست‌ساز طرح، نقش و رنگ کاشی به‌صورت نقاشی با دست روی بدنه صنعتی نقاشی می‌شود و سپس با حرارت دادن کاشی در کوره‌، استحکام و ماندگاری لعاب را به حد بالایی می‌رسانند. استفاده از این نوع کاشی دست‌ساز امروزه رواج یافته است.
تفاوت

تفاوت کاشی لعاب‌دار و کاشی بدون لعاب

کاشی‌ها بیشتر از جنس سرامیک با دانه‌های ظریف متبلور و متخلخل است که در حرارت بالاتر از 1000 درجه سانتی‌گراد پخته شده و در انواع لعاب‌دار و بدون‌لعاب ساخته می‌شود. رویه لعاب کاشی ممکن است براق، نیمه‌براق یا مات باشد. تفاوت کاشی‌ لعاب‌دار با بدون‌لعاب تنها در این است که کاشی لعاب‌دار یک مرحله بیشتر می‌پزد و در مرحله آخر یک لایه شیشه مایع روی سطح خاک رس کشیده و در کوره پخته می‌شود. لعاب باعث ایجاد رنگی ماندگار و محافظت از کاشی در برابر لکه و رطوبت می‌شود.

هزینه

هزینه کاشی سنتی دست‌ساز و نصب آن

قیمت کاشی سنتی دست‌ساز بر اساس کیفیت، متریال، اندازه، نقش و طرح کاشی تغییر می‌کند. معمولا کاشی‌ها به‌صورت تکی، بسته‌بندی چندتایی یا مترمربعی به فروش می‌رسند. دستمزد کاشی‌کار نیز بر اساس متراژ تعیین می‌شود اما در برخی موارد قیمت‌ بالاتر می‌رود. کاشی‌کار حرفه‌ای مهارت زیادی در نصب کاشی دارد و با کمترین میزان هدر دهی کار را اجرا می‌کند، در مواردی که کاشی کیفیت بالاتری دارد توصیه می‌شود که حتما از کاشی‌کار حرفه‌ای استفاده شود.

کاشی‌ سنتی دست‌ساز

کلام آخر

آب، خاک و آتش عناصر سازنده هنر کاشی‌سازی هستند. کاشی‌کاری سنتی دست‌ساز یکی از ظریف‌ترین، برترین و مهمترین هنرهای زیبای ایرانی است که یکی از روش‌‌های زیباسازی و تزیین معماری محسوب می‌‌شود و از مهم‌ترین نشانه‌های باقی‌مانده از معماری کهن ایران است. کاشی‌سازی و کاشی‌کاری سابقه‌ای طولانی در ایران دارد تا جاییکه در دوران ایلام رد پایی از این هنر در ایران دیده شده است. کاشی سنتی دست‌ساز امروزه هم در طراحی نما و دکوراسیون داخلی کاربرد زیادی پیدا کرده که با نقش و نگارهای رنگارنگ از هر فاصله‌ای نگاه‌ها را به خود جذب می‌کند. شما هم اگر علاقمند به استفاده از این هنر در ساختمان و دکوراسیون داخلی خود هستید می‌توانید از اهالی فن چیدانه کمک بگیرید.

مطالب پیشنهادی چیدانه:

نویسنده: نرگس مهردادیانعضو تحریریه مجله چیدانه

واتس‌اپ تلگرام

دیدگاه کاربران

ثبت دیدگاه