به بهانه درگذشت زنده‌یاد جلال اجلالی، بازیگر توانا و محبوب سینما و تلویزیون ایران، تصمیم گرفتیم نگاهی دوباره داشته باشیم به یکی از آثار شاخص که با بازی درخشان او همراه بود: فیلم سینمایی مدرسه پیرمرده
مدرسه پیرمردها فیلمی است ساخته علی سجادی حسینی فقید و محصول سال ۱۳۷۰ که در آن جمعی از بازیگران باسابقه و کهنه‌کار سینمای ایران چون اکبر عبدی و گوهر خیراندیش و.. گرد هم آمده‌اند. مدرسه پیرمردها، قصه پیرمردی ملقب به سیبیلو است که مدرسه‌ای برای کودکان ناشنوا ساخته است و اکنون در خانه سالمندان به سر می‌برد. پسران سیبیلو قصد تخریب مدرسه را دارند. دو تن از شاگردان مدرسه به نام های محمود و فسقلی قصد دارند خود را به سیبیلو برسانند تا از این اتفاق جلوگیری کنند.
امروز در چیدانه به سراغ بررسی صحنه خانه سالمندان این فیلم رفته‌ایم.
طراحی این فضا در تعلیقی میان خانه و بیمارستان قرار دارد؛ نه به‌قدر خانه گرم و صمیمی‌ست، نه به سردی و بی‌روحی یک مرکز درمانی. رنگ سبز ملایم دیوارها انتخابی هوشمندانه برای ایجاد آرامش بصری‌ست؛ تلاشی برای کاستن از حس رسمی و انزوایی که اغلب با خانه‌های سالمندان همراه است.
فرورفتگی دیوار که به‌عنوان فضای ویترین‌مانند استفاده شده، با چیدمانی از چند کتاب، یک رادیوی قدیمی، لیوان‌های فلزی و گل‌های مصنوعی، می‌کوشد نوعی هویت‌بخشی و شخصی‌سازی را القا کند. با این حال، این اِلِمان‌ها بیشتر از آن‌که نشانه‌ای از زندگی فردی باشند، به‌نوعی چیدمان نمایشی شبیه‌اند؛ تلاشی برای صمیمی جلوه دادن فضا که زیاد هم موثر نبوده است.