در کشورهایی نظیر ایران که نیروی انسانی همچنان نقش مهمی در پروسه ساخت و اجرای طرح معماری دارد، ارزشگذاری این پتانسیل می‌تواند، وجوه انسانی پروژه را برجسته‌تر کرده و وجه تمایز آثار معماری ایران نسبت به کشورهایی باشد که با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، پروسه اجرا و بعضا طراحی را تقریبا بدون دخالت انسان و به صورت ماشینی پیش می‌برند. برجسته کردن خاصیتی که کار صنعتگری به محصول نهایی معماری اضافه می‌کند، طبیعتا به معنی حذف تکنولوژی از پروسه اجرایی نیست، بلکه به مفهوم برجسته کردن امکاناتی است که از شرایط خاص پروسه ساخت در ایران بیرون آمده و بعضا به عنوان نقطه ضعف عنوان میشود.
واژه تقریب در نام این پروژه مفهومی است مرتبط با خاصیتی که در آثار هنری و صنعتگری ساخته دست بشر وجود دارد. همان خاصیتی که باعث میشود آثار ساخته دست انسان منحصر به فرد و تکرار ناپذیر باشند. این مفهوم در مقابل دقت ماشینی و تکرار پذیری در تولیدات صنعتی و کارخانه‌ای به کار گرفته شده است. در ادامه؛ روند طراحی و معماری خانه تقریب را خواهیم دید که توسط حبیبه مجدآبادی طراحی دشه است.
خانه تقریب سعی دارد با بازگشت به ریشه علایق انسان و نزدیکی به طبیعت کیفیت متفاوتی از زندگی شهری را به تجربه درآورد. خانه‌ای که آلترناتیو دیگری از تجارب سکونت انسان در طبیعت، مثل خوابیدن زیر آسمان و تماشای ستارگان و یا تماس نزدیک با درختان و پرندگان را بازسازی کند.
در سال‌های اخیر با از بین رفتن بخش عمده‌ای از باغ های تهران، پرندگان که از گذشته با انسان‌های شهرنشین همزیستی داشته‌اند، فضای مطلوب زندگی در شهر را از دست داده‌اند. در این پروژه؛ فضای سبز عمودی در وجه بیرونی ساختمان به همراه درختانی که روی نما و بام کاشته می‌شوند، در کنار بافت چوبی نما، اکوسیستمی طبیعی می‌سازند که می‌تواند مطلوب پرندگانی باشد که در فضای آلوده شهر جایی برای استراحت ندارند. صوت پرندگان، بعد دیگری به ابعاد فضای معماری اضافه می‌کند.
دیوار گیاهی از حیاط پایینی تا فضای بام سبز در خانه تقریب بالا می‌رود. این دیوار فضای سبز حیاط را به باغچه‌ای روی بام متصل می‌کند. بدین ترتیب وجه بیرونی ساختمان از قاعده یک نمای دو بعدی خارج میشود. در طرفین فضای سبز نما، تراس‌هایی مشرف بر دیوار سبز قرار دارند. فضایی که تماشای منظره خیابان و باغ مجاور آن را در یک تراس خصوصی بدون مشرف میسر می‌کند. بافت چوبی متحرک تراس‌ها ضمن کنترل نور آفتاب، محدوده خصوصی تراس را تعریف می‌کند.
بر خلاف بسیاری از آپارتمان‌های مسکونی در تهران که به منظور فروش ساخته می‌شوند، خانه تقریب برای زندگی یک پدر و دختر با سبک زندگی، علایق و نیازهای مشخص طراحی شده است. خانه شامل یک واحد دوبلکس برای پدر، یک واحد دوبلکس برای دختر و یک طبقه مجزا برای معاشرت‌های دوستانه و میهمانی‌ها است. فضای بام که در امتداد فضای سبز نما قرار دارد به صورت باغچه خانوادگی مشترک قابل استفاده است. استخر و فضاهای ورزشی در طبقات زیر زمین واقع شده‌اند.
در پروژه خانه تقریب، مصالح طبیعی به همان واریاسونی که در طبیعت وجود دارند شکل می‌گیرند و از تحمیل نظم دقیق هندسی به مصالح طبیعی عمدا اجتناب شده است. پروسه برش و شکل دادن به این متریال‌ها تا زمانی که در بخش‌های مختلف پروژه نصب می‌شوند، توسط نیروی انسانی و با ارزشگذاری خطای دست انسان انجام میشود.
قطعات چوبی نما با اندازه‌های تقریبی و آزادی نسبی کارگران در نحوه برش قطعات، برش داده شده‌اند. در نتیجه قطعاتی از چوب هستند که از یک خانواده و با یکدیگر مشابه‌اند، اما به لحاظ هندسی دقیقا مساوی نبوده و تکرار ناپذیرند. خاصیتی شبیه به تشابه تقریبی شکل میوه‌های یک درخت در طبیعت.
برای دیدن تمامی مدارک و عکس‌های پروژه خانه تقریب، از پروفایل حبیبه مجدآبادی در چیدانه دیدن کنید.
مطالب پیشنهادی: